1 tr. atribular, fatigar, agotar πόνοις ἀποτρῦσαι ... τὸ ζῷον Ph.2.341, χρόνῳ καὶ ... δαπάνῃ τὸν Αἰμίλιον Plu.Aem.13
•en v. med. mismo sent. Γᾶν ... ἀκαμάταν ἀποτρύεται (el hombre) fatiga a la Tierra incansable S.Ant.339
•en v. pas. τοὺς ἐλέφαντας ἐν ταῖς πορείαις ἀποτετρυμένους Erot.Fr.Pap.Nin.B 76, ἀποτετρυμένους τοῖς θυραίοις καμάτοις Hierocl.p.53, ἤδη ψυχᾶς ἀποτρυομένας estando ya mi alma extenuada Synes.Hymn.1.483
•fig. de cosas agotar ἐλπίδα S.Tr.124.

2 intr. en v. med. mostrarse reacio o cansado πρὸς οὐδέν Plu.CG 6.