1 asignar, dar algo que corresponde, atribuir, conceder c. ac. y dat. ἡμῖν ... τοῦτ' ἀπένειμε Τύχη Simon.118.2D., βωμοὺς καὶ ἀγάλματα θεοῖσι Hdt.2.4, τὸ πρέπον ἑκατεροις Pl.Lg.757c, τῷ θεῷ τοῦτο γέρας Pl.Prt.341e, cf. Phlb.65b, Plt.281b, τὸ δὲ καλῶς ἀποθανεῖν ἴδιον τοῖς σπουδαίοις (ἡ πεπρωμένη) ἀπένειμεν Isoc.1.43, cf. 4.178, 10.16, τοῖς δ' ἥρωσι τὰ ψαίστ' Antiph.206.3, cf. Lycurg.51, τῇ συγγνώμῃ πλέον ἢ τῷ δικαίῳ Din.1.55, τοῖς ἀξίοις τὰς τιμάς IPr.19.26 (III a.C.), τὸ δίκαιον πᾶσιν OGI 90.19 (Roseta II a.C.), cf. PMerton 5.30 (II a.C.), PBaden 80.8 (II a.C.), τὰς τιμὰς τοῖς εὐεργέταις OGI 763.24 (Mileto II a.C.), τὸ κατ' ἀξίαν Plu.2.719b, συγγνώμην ἀπονέμειν perdonar Luc.Nigr.14, DDeor.9.3, cf. Clem.Al.Strom.6.11.95, τὰς χάριτας τοῖς θεοῖς SIG 708.33 (Istrópolis II a.C.)
•c. ac., gener. conceder τιμάς Arist.Pol.1315^a6, 1Ep.Petr.3.7, τὸ κατὰ τὴν μίξιν Aristid.Quint.122.29
•delegar, encomendar ἐφήσεις τοῖς ... ἐπιστρατήγοις POxy.1185.6 (II d.C.)
•en un testamento legar, PMasp.151.215 (VI d.C.)
•c. inf. determinar τὰς ἄλλας ἀρχὰς ἀπένειμεν ἄρχειν ἐκ πεντακοσιομεδίμνων Arist.Ath.7.3
•dar noticias, referir ταῦτα, Νικάσιππ', ἀπόνειμον Pi.I.2.47
•en v. pas. τὸ δὲ ὑπὸ τῆς κοινῆς φύσεως ἀπονεμόμενον πᾶν M.Ant.8.7, cf. 2.17, τοῖς ἀγαθοῖς Arist.EN 1123^b35, ταῦτ' ἀπονέμεται κατὰ τὸν τοῦ Διὸς λόγον Plu.2.1050e, τῷ θεῷ Porph.Marc.11
•en v. med. tomar para sí τὸ αὑτοῦ μέρος ... τῶν πατρῴων Pl.R.574a, ἀπονείμασθαι τὸ φίλον αὑτῷ τῆς αὑτοῦ πατρίδος Pl.Lg.739b.

2 dividir, separar c. ac. πρῶτον μὲν οὖν αὐτῶν ἀπονεῖμαι δεῖ τοὺς φρονιμωτάτους Aen.Tact.1.4, en v. pas. πάντων τῶν ἀναγκαίων ἀπονεμηθὲν τρίτον μέρος ὤνιον ... ἔστω Pl.Lg.848a, cf. 771c, Plt.280d, en v. med. τοῦτο Pl.Sph.267a.

3 intr. comunicar con ἄλλος τόνος ... παρὰ ῥάχιν παρέτεινεν ... καὶ τῇσι πλευρῇσιν ἀπένεμεν Hp.Epid.2.4.2, Oss.10.

4 gram. atribuir, asignar el nombre, A.D.Synt.103.17.