< ἀναξηραίνω
ἀναξηραντικός >
ἀναξήρανσις
,
-εως, ἡ
desecación
τῷ ὑστέρῳ ἔτει μετὰ τὴν ἀ. ἐνταῦθα αὖθις ἀναφῦναί φασιν ἰτέαν
Thphr.
HP
3.1.2.