ἀνανεύω


I 1echar la cabeza hacia atrás en señal de negación negar con la cabeza abs. ὣς ἔφατ' εὐχομένη, ἀνένευε δὲ Παλλὰς Ἀθήνη Il.6.311, τί μοιμυᾶτε κἀνανεύετε; Ar.Lys.126, ἀνανεύοντος δὲ τοῦ Κλεομένεος Hdt.5.51, κατανεύσομαι καὶ ἀνανεύσομαι Pl.R.350e, cf. 351c, αἰτεύμενος οὐκ ἀνανεύων Theoc.14.63, γενήτης ἀνένευεν Nonn.D.38.193, ἀμειβόμενοι δὲ μαθηταὶ οὐδὲν ἔχειν ἀνένευον Nonn.Par.Eu.Io.21.5, cf. Arist.Po.1460a16, Top.156a35, 158a8
c. instrum. y dat. de pers. λαοῖσιν δ' ἀνένευε καρήατι δῖος Ἀχιλλεύς Il.22.205 (comentado por Arist.Po.1460a16 v. supra), τῷ δὲ] Ζεὺ[ς] ἀθανάτῳ ἀ[νένευσε] καρήατι Hes.Fr.43a.79, ἀνὰ δ' ὀφρύσι νεῦον ἑκάστῳ Od.9.468.

2 negarse c. giro prep. οὐκ ἀνανεύσω πρὸς τὴν εὐχήν Luc.Sat.1, πρὸς μηδὲν ἀνανεῦσαι Plu.2.529f
disentir ἀπὸ τοῦ ψεύδους ἀνανεῦσαι Arr.Epict.2.26.3
fig. apartarse Κόμμοδος δὲ ἀπὸ τῶν εὐθυμιῶν καὶ παιδιῶν ἀνανεύων D.C.72.14.1, τῆς πλάνης ἀνανεύσας Eus.PE 2.2.64.

3 negar, rechazar c. ac. ἕτερον δ' ἀνένευσε Il.16.250, τὰ] δέκα τ[ά]λαντ' Epicur.Fr.[49] 15
c. inf. σόον δ' ἀνένευσε μάχης ἒξ ἀπονέεσθαι Il.16.252
v. pas. Λεία δὲ ἀνανενευμένη rechazada Lea Ph.1.146.

II 1levantar la cabeza c. gen. ἀνανεύσας δὲ τῆς λοπάδος Alciphr.3.17.3, ἀνανεύσατε δὲ τῆς γῆς εἰς αἰθέρα Clem.Al.Prot.10.106, abs. μηδὲ ὅλως ἀνανεύσας sin siquiera levantar la cabeza Pall.H.Laus.10.4
fig. reponerse τοῦ λιμοῦ Ps.Callisth.1.44B
abs. tender hacia arriba ἡ ψυχή Ach.Tat.Intr.Arat.1.

2 de cosas, en perf. estar erguido, estar enhiesto συνθεωροῦντες ἀνανενευκότας τοὺς κόρακας viendo las máquinas de abordaje enhiestas Plb.1.23.5 (τὰς σαρίσας) ἀνανενευκυίας φέρουσι Plb.18.30.3.