ἀνανεύω
I
ὣς ἔφατ' εὐχομένη, ἀνένευε δὲ Παλλὰς ἈθήνηIl.6.311,
τί μοιμυᾶτε κἀνανεύετε;Ar.Lys.126,
ἀνανεύοντος δὲ τοῦ ΚλεομένεοςHdt.5.51,
κατανεύσομαι καὶ ἀνανεύσομαιPl.R.350e, cf. 351c,
αἰτεύμενος οὐκ ἀνανεύωνTheoc.14.63,
γενήτης ἀνένευενNonn.D.38.193,
ἀμειβόμενοι δὲ μαθηταὶ οὐδὲν ἔχειν ἀνένευονNonn.Par.Eu.Io.21.5, cf. Arist.Po.1460a16, Top.156a35, 158a8
•c. instrum. y dat. de pers.
λαοῖσιν δ' ἀνένευε καρήατι δῖος ἈχιλλεύςIl.22.205 (comentado por Arist.Po.1460a16 v. supra),
τῷ δὲ] Ζεὺ[ς] ἀθανάτῳ ἀ[νένευσε] καρήατιHes.Fr.43a.79,
ἀνὰ δ' ὀφρύσι νεῦον ἑκάστῳOd.9.468.
2 negarse c. giro prep.
οὐκ ἀνανεύσω πρὸς τὴν εὐχήνLuc.Sat.1,
πρὸς μηδὲν ἀνανεῦσαιPlu.2.529f
•disentir
ἀπὸ τοῦ ψεύδους ἀνανεῦσαιArr.Epict.2.26.3
•fig. apartarse
Κόμμοδος δὲ ἀπὸ τῶν εὐθυμιῶν καὶ παιδιῶν ἀνανεύωνD.C.72.14.1,
τῆς πλάνης ἀνανεύσαςEus.PE 2.2.64.
3 negar, rechazar c. ac.
ἕτερον δ' ἀνένευσεIl.16.250,
τὰ] δέκα τ[ά]λαντ'Epicur.Fr.[49] 15
•c. inf.
σόον δ' ἀνένευσε μάχης ἒξ ἀπονέεσθαιIl.16.252
•v. pas.
Λεία δὲ ἀνανενευμένηrechazada Lea Ph.1.146.
II
ἀνανεύσας δὲ τῆς λοπάδοςAlciphr.3.17.3,
ἀνανεύσατε δὲ τῆς γῆς εἰς αἰθέραClem.Al.Prot.10.106, abs.
μηδὲ ὅλως ἀνανεύσαςsin siquiera levantar la cabeza Pall.H.Laus.10.4
•fig. reponerse
τοῦ λιμοῦPs.Callisth.1.44B
•abs. tender hacia arriba
ἡ ψυχήAch.Tat.Intr.Arat.1.
2 de cosas, en perf. estar erguido, estar enhiesto
συνθεωροῦντες ἀνανενευκότας τοὺς κόρακαςviendo las máquinas de abordaje enhiestas Plb.1.23.5
(τὰς σαρίσας) ἀνανενευκυίας φέρουσιPlb.18.30.3.