εἰσπέτομαι
• Alolema(s): ἐσ- Paus.9.40.2, Philostr.Ep.72, D.C.40.22.4
• Morfología: [med. ind. aor. -έπτετο Ar.Au.278, part. -πτόμενοι D.C.45.17.6; otros aor. v. εἰσπετάννυμι]


entrar volando, llegarse volando de aves e insectos, c. adv. o giro prep. de direcc. οἱ μὲν (σφῆκες) εἰς τὸν πρωκτὸν αὐτῶν εἰσπέτεσθ' Ar.V.431, τῶν γὰρ θεῶν τις ἄρτι τῶν παρὰ τοῦ Διὸς διὰ τῶν πυλῶν εἰσέπτετ' εἰς τὸν ἀέρα Ar.Au.1173, τοὺς τροχίλους φασὶν εἰσπετομένους εἰς τὰ στόματα τῶν κροκοδείλων Arist.Mir.831a11, ὄρνιθας δὲ τῆς πέτρας κατὰ κορυφὴν εἰσπετομένους Plu.2.941f, cf. Antig.Mir.100, Arr.Peripl.M.Eux.21.4, Paus.l.c., D.C.l.c., Epit.8.1.1, ἱέραξ ... εἴσω εἰσπετόμενος Thphr.Sign.17
c. ac. de direcc. (τὸ ζῷον) σίνεται δὲ καὶ κόρας ὀφθαλμῶν εἰσπετόμενον ref. el mosquito, Ph.2.97, οἱ πελαργοὶ τὰς πεπορθημένας πόλεις οὐκ ἐσπέτονται Philostr.Ep.72
sin indic. de direcc. Ar.Au.278, Arist.HA 612a21, Luc.VH 1.34, Ael.NA 4.2, Clem.Al.Protr.4.52
de armas arrojadizas ἔς τε γὰρ τοὺς ὀφθαλμούς σφων ἐσπετόμενα D.C.40.22.4.