εἰσελαστικός, -ή, -όν
• Grafía: frec. graf. ἰσ-
agon. que incluye entrada o recepción triunfal del vencedor al volver a la patria (cf. εἰσελαύνω II 3) certamina Plin.Ep.10.118.1,
νικήσας ἀγῶνας ἱεροὺς [εἰσ]ελαστικούς μγCIG 3426.11 (Filadelfia, imper.), cf. IGR 3.370.6 (Pisidia II d.C.), Side 149.9 (II d.C.), PAgon.4.17 (III d.C.),
ἀγωνοθέτης τῶν μεγάλων ἱερῶν εἰσελαστικῶν εἰς ἅπασαν τὴν οἰκουμένην ἀγώνων πρώτων ΠυθίωνITralleis 82.6 (III d.C.), cf. 143.5 (II d.C.), ILaod.Lyk.59.8 (II/III d.C.), TAM 5.1018.8 (Tiatira III d.C.),
τὰ μεγάλα ἱερὰ ἰσελαστικὰ ἘφέσηαIEphesos 1106.5 (II d.C.), cf. 4114.5 (II d.C.), 1116.4 (II/III d.C.), NSRC 38.6 (imper.), fig. ref. la recompensa en el juicio final
μέγας γὰρ ἀγών εἰ. ἔσται εἰς πόλιν οὐράνιονOrac.Sib.2.39.