ἔμφῠτος, -ον
I
ἐλαῖαιBGU 241.28 (II d.C.) en BL 1.31,
χαρακώνSB 10891.41 (III/IV d.C.),
ἀμπελικὸν χωρίονPHamb.23.16 (VI d.C.)
•subst. τὸ ἔ. planta, IThess.1.73.8 (Fársalo IV a.C.), TAM 5.1547.9 (Filadelfia I d.C.?)
•fig. implantado
λόγοςEp.Iac.1.21.
2 de abstr. innato, natural
πατρὸς ἔ. ἄλαστον αἷμαsangre maldita recibida de nuestro padre S.OC 1671,
μαντικήHdt.9.94,
ἐπιθυμία ἡδονῶνPl.Phdr.237d, cf. D.60.1,
κακόνPl.R.610a, cf. LXX Sap.12.10, PSI 1337.10 (III d.C.),
αἰσχροκέρδεια καὶ πονηρίαDin.1.108,
op. διδακτός ‘que puede enseñarse’ ἡ ἀρετήPl.Erx.398c
•en fórmulas de trat. o cortesía
ἡ ἔ. σου εὐμένειαMitteis Chr.89.10 (II d.C.),
ἡ ἔ. σου εὐεργεσίαPMich.174.3 (II d.C.), cf. BGU 2065.20 (I d.C.),
κατὰ τὴν ἔμφυτον αὐτοῦ πρὸς το[ὺς ὑπ]ηκόους φιλανθρωπίανCPHerm.52.17 (III d.C.), cf. POxy.2131.7 (III d.C.),
τὴν πρός σέ μου ἔ[μ]φυτον στοργὴν καὶ ἀγάπην τὴν ἀεὶ νέανPOxy.2603.18 (IV d.C.),
ἡ ἔ. ὑμῶν ἀγάπηMelit.Fr.Pap.77.31
•c. dat. o constr. prep. connatural a, innato a, inherente a c. dat.
ἔ. μὲν πᾶσιν ἀνθρώποις κάκηE.Fr.297.1,
τοῖς πλουτοῦσι τοῦτο δ' ἔ.E.Fr.776.1, cf. Men.Fr.452.1,
ὁ ἔρως ἔ. ... τοῖς ἀνθρώποιςPl.Smp.191d, cf. X.Mem.3.7.5,
ἡ ἔ. αὐτοῖς ἀθεσίαsu innata perfidia de los escitas IPE 12.352.16 (II a.C.),
οὐκ ἦν ταῦθ' ... τοῖς Ἀθηναίοις ... ἔμφυταD.18.203,
ἔ. ἦεν ἐν αὐτῷ ζωὴ πασιμέλουσαNonn.Par.Eu.Io.1.4, cf. Eus.E.Th.2.16 (p.120).
3 de la temperatura corporal interno, natural, intrínseco
τὸ ἔ. θερμόνHp.Aph.1.14, cf. Arist.Mete.355b9, Aret.SD 1.7.8, Aët.3.8.
4 habitual, acostumbrado
ἡ ἐν Θήνει ἔ. ἀγορὰ ζώωνla feria de ganado habitual en Tenis, PMasp.2.2.3 (VI d.C.).
II adv. -ως naturalmente Ph.Fr.p.70H.,
ἐ. καὶ ἀδιδάκτωςClem.Al.Strom.5.14.133.