διορμάω
1 saltar, lanzarse
διορμῆσαι ἐποίησε glos. a ὦρσεSch.Pi.P.3.181a,
glos. a διασεύομαιLex.Gr.Naz.δ 69
•impulsar en v. pas. sentirse impulsado, espoleado c. inf.
ἄλλος ἀλλαχοῦ θεῖν διωρμημένοι (ἵπποι)Max.Tyr.41.5.
2
διόρμησον· κατασκεύασον, εὐτρέπισον, ἕτοιμον ἀπέργασαιPhot.δ 652.