I intr. gener. en v. med.

1 ser transparente ὁ ἀήρ Hp.Flat.14, τὸ μέλαν τὸ μὴ διαφαινόμενον Arist.GA 780^a34, cf. Pr.936^a9, λίθος del topacio, Agatharch.82, del agua Σιμοῦντος ἔβλεψεν δίναν ἐς διαφαινομέναν Call.Lau.Pall.20
•tb. en v. act. ἱμάτια Philem.84
•abrir(se) un claro ἐν καθαρῷ, ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος en un paraje limpio donde aparecía un claro de cadáveres, Il.8.491, 10.199, καιομένα δ' αὐτῷ διέφαινε πυρά le abría un claro la pira ardiente Pi.P.3.44.

2 brillar, resplandecer διεφαίνετο δ' αἰνῶς de una rama de olivo incandescente Od.9.379, τάγε κνέφαος διαφαίνεται ὀξέα πάντα todas lucen claramente a través de las tinieblas de las estrellas, Arat.472, tb. en v. act. διαφαίνειν ἐκεῖνον (τὸν ἥλιον) εἰκὸς ἦν Plu.2.929c (= Democr.A 89a)
•fig. sobresalir, resaltar π]άνθ' ... [ἃ] διαφαίνεται en una obra literaria, Phld.Po.5.7.25, c. gen. ταυτὶ γὰρ διαφαίνεται τοῦ ἀνδρός pues esto es precisamente lo que resalta de este hombre Philostr.VA 1.28, παιδὸς ὄντος αὐτοῦ διαφαίνεσθαι χάριεν ἦθος Plu.Alex.77, ὥσπερ ἀκτίνων αὐγαὶ τὰ Ἀττικὰ ὀνόματα διαφαίνεται τοῦ λόγου Philostr.VS 503, cf. 527, 623.

3 aparecer, mostrarse, revelarse ἐν δὲ πείρᾳ τέλος διαφαίνεται en la prueba se revela la perfección Pi.N.3.71, ἐν ... τῇ στήλῃ ἐνεὼν διαφαίνεται ὁ νέκυς Hdt.3.24, ἡ τῶν ψυχῶν ἐπιτηδειότης διαφαίνεται D.C.52.20.1, ἐπὶ σμικροῖσι νόος διαφαίνεται ἀνδρός AP 9.767 (Agath.), νισομένοισι μυχὸς διεφαίνετο Πόντου A.R.2.1246, οἱ μεγάλοιο Διὸς διεφαίνετο θυμός Q.S.8.354
•c. pred. δυνάμει γὰρ ταῦτα μέγιστα διεφάνη Th.1.18, σῶμά τε αὔταρκες ὂν οὐδὲ διεφάνη πρὸς αὐτό ningún cuerpo se mostró resistente ante ella (la peste), Th.2.51, νησῖδας ... μικρὰς διαφανείσας θεασάμενοι Plu.Luc.24, ἐρατὴ ... θεοῦ διεφαίνετο μορφή de Apolo AP 2.285 (Christod.), c. part. pred. (τὴν θάλασσαν) πορφυρίζουσαν διαφαίνεσθαι Arist.Mir.843^a26, οὐκ ἠρεμέων διαφαίνετο AP 2.26 (Christod.), c. adv. τὰ τοιαῦτα οὕτω διαφαίνεσθαι Luc.Herm.20, ἐν τῷ διαφαίνεσθαι ὅτι ... en el hecho obvio de que ... Eun.Hist.72.4
•tb. en v. act. διαφαινούσης ἡμέρης al despuntar el día Hdt.7.219, ἠώς τε διέφαινε Hdt.8.83, τῆς ὀμίχλης ἤδη διαφαινούσης Plb.18.22.2, fig. τὸ μεγαλοπρεπὲς ... διὰ τοῦ προσώπου ... διαφαίνει X.Mem.3.10.5, καθάπερ τὰ μὲν ὥρια διαφαίνοντα τοῦ ὕδατος como los frutos se dejan ver a través del agua Clem.Al.Strom.5.9.56.

II tr. en v. act.

1 mostrar πνεῦμα ... τὴν λευκότητα διαφαίνει Arist.GA 735^b20, ὅταν διαφαίνωσιν τὸν καρπόν las viñas, Thphr.CP 3.16.1, ἀὼς ... καλὸν διέφανε πρόσωπον Theoc.18.26, τὰς ἑαυτῶν φύσεις Plb.12.24.1, κα[τα]σκευήν Phld.Po.D fr.1.22, τὸ γεραρὸν ... τοῦ ἤθους Plu.Pomp.2, τὸν θυμὸν οὐ τεταπεινωμένον Plu.Mar.41, τὸ τῆς φύσεως μέγεθος Eun.Hist.50
•de palabras explicar τὸν ... μῦθον Plu.2.764a.

2 poner al rojo-blanco por incandescencia ἰπνοῦ ὄστρακα διαφήνας poniendo al rojo-blanco los tejuelos del horno Hp.Morb.2.47b, διαφαῖνον τὸ σιδήριον hierro al rojo-blanco Hp.Haem.6.