διαυαίνω


1 secar completamente en v. pas. ἀὴρ διαυαινόμενος ... ὑπὸ τοῦ ἄνωθεν ἐπικειμένου πυρός Thdt.Qu.in Ge.11, διαυανθῆναι· ξηρανθῆναι Sud.

2 en v. med.-pas. secarse totalmente (ἡ γῆ) διαυαίνεται τε καὶ ἄκαρπος γίνεται Thdt.Aff.3.15, cf. M.81.1684D, τῆς ἀμπέλου διαυανθείσης Thdt.M.81.1640A, ὥστε καὶ τὸ τέλμα διαυανθῆναι καὶ τὸν ποταμὸν γενέσθαι βατόν Thdt.HE 2.30.7.