διαυαίνω
1 secar completamente en v. pas.
ἀὴρ διαυαινόμενος ... ὑπὸ τοῦ ἄνωθεν ἐπικειμένου πυρόςThdt.Qu.in Ge.11,
διαυανθῆναι· ξηρανθῆναιSud.
2 en v. med.-pas. secarse totalmente
(ἡ γῆ) διαυαίνεται τε καὶ ἄκαρπος γίνεταιThdt.Aff.3.15, cf. M.81.1684D,
τῆς ἀμπέλου διαυανθείσηςThdt.M.81.1640A,
ὥστε καὶ τὸ τέλμα διαυανθῆναι καὶ τὸν ποταμὸν γενέσθαι βατόνThdt.HE 2.30.7.