I intr.

1 brillar, resplandecer πνεῦμα ... τῷ σχισμῷ διαυγάζει Placit.3.3.3, ἕως οὗ ἡμέρα διαυγάσῃ 2Ep.Petr.1.19, cf. Cyr.Al.M.71.253B, ἅμα τῷ διαυγάζειν al brillar el día Plb.3.104.5
•en v. med. mismo sent. ἡ φύσις (τοῦ κασσιτέρου) καὶ τῇ ὑέλλῳ ἀναμιγνυμένη ... πλέον διαυγάζεται Alex.Aphr.Pr.1.132.

2 dejar ver a través en v. med. περίτρητον ... κεκενωμένον καὶ διαυγαζόμενον πάντοθεν Ph.Bel.57.27
•part. neutr. subst. transparencia τὸ ἐπὶ τοῦ ὄνυχος διαυγάζον (τοῦ γάλακτος) Mnesith.Cyz. en Orib.Inc.32.11.

3 dud., quizá barnizar, cubrir con una capa brillante en v. pas. (κοῦφα) διευγασ[μένα] καὶ ἐπιδιευγασμένα BGU l.c.

II tr.

1 exponer a la luz, e.e., al aire libre en v. pas., de hierbas medicinales ὅκως μὴ διαυγαζόμενα τῇσι πνοῇσι ἐκλίπῃ τὸν τόνον τῆς φαρμακίης Hp.Ep.16
•astrol. iluminar τὸ δωδεκατημόριον ... σκορπίου Anon.Astr. en PLond.130.70 (I/II d.C.)
•fig. ὁ Θεὸς ... τὰ ζεζοφωμένα τῶν διανοημάτων Epiph.Const.Anc.101, en v. pas. de un profeta διαυγασθείς iluminado por la divinidad, I.AI 5.349.

2 irradiar σέλας Ἰοχέαιρα διαυγάζουσα de Ártemis, Nonn.D.48.319.