1 pelearse, pegarse, agredirse δύο ἄνδρας Ἐβραίους διαπληκτιζομένους LXX Ex.2.13, παιομένους καὶ διαπληκτιζομένους ἀνθρώπους Luc.Anach.11, διαπληκτιζόμενοι contendientes Porph.ad Il.264.21, ὥσπερ ἐπὶ σκηνῆς τοῖς θεαταῖς Eus.PE 14.2.1, cf. Hsch.
•c. dat. instrum. mantener escaramuzas, enzarzarse en una pelea ἀκροβολισμοῖς Plu.Flam.3, τοῖς ἱππεῦσι Plu.Luc.31, de un cocodrilo τῇ οὐρᾷ τῇ ἑαυτοῦ Horap.l.c.
•fig. τοῖς σκώμμασι Plu.Sull.2, ἀπὸ νευμάτων πρὸς τὸ γύναιον Plu.2.760a.

2 mantener una disputa, reñir con τοῖς ... γυναίοις Plu.Tim.14, τοῖς βασιλεῦσι Cleom.2.1.476, ῥήτορσιν Them.Or.21.260b, <πρὸς> τοιοῦτο Lib.Decl.29.8, cf. Clem.Al.Strom.7.16.98, Gr.Nyss.Thphl.121.1, abs. αἰσχρὸν ... δ. Synes.Regn.25.