γυναικίζω
I de hombres
1 comportarse, actuar como mujer o parecerse a una mujer
γυναικίζουσί τε καὶ ἐργάζονται μετὰ τῶν γυναικῶν ἃ καὶ ἐκεῖναιHp.Aër.22,
ἢν λαλῇς δ', ὅπως τῷ φθέγματι γυναικιεῖςAr.Th.268, cf. Diocl.Com.4, D.C.80.14.4, AB 31.22, Sud., c. ac. de rel.
θαυμαστῶς τόν τ' αὐχένα γυναικίσας ... ἔφη ... «μή με λέγε κύριον· ἐγὼ γὰρ κυρία εἰμί»D.C.79.16.4, cf. 59.26.7, ref. a la cobardía en la batalla, D.C.50.27.6
•en v. med. mismo sent.
γονυπετῶν καὶ γυναικιζόμενοςPlb.32.15.7,
οἰκτιζόμενοι μᾶλλον δὲ γυναικιζόμενοιHld.4.20.2, cf. Eust.1261.60, ref. a la gazmoñería AB 364.32
•c. ac. de rel.
τὰς ὄψειςI.BI 4.563.
2 en v. med. entregarse al placer sexual Diogenian.1.4.10, Hsch.s.u. ἀφροδισιάζεσθαι
•hacer de bujarrón
ἐγυναικίζου ἐς τὸ ἑταιρικόνLuc.Gall.19, cf. Demad.75.
II chipr., de niñas hacerse mujer
glos. a ἁβαριστάνHsch.