γυναικίζω


I de hombres

1 comportarse, actuar como mujer o parecerse a una mujer γυναικίζουσί τε καὶ ἐργάζονται μετὰ τῶν γυναικῶν ἃ καὶ ἐκεῖναι Hp.Aër.22, ἢν λαλῇς δ', ὅπως τῷ φθέγματι γυναικιεῖς Ar.Th.268, cf. Diocl.Com.4, D.C.80.14.4, AB 31.22, Sud., c. ac. de rel. θαυμαστῶς τόν τ' αὐχένα γυναικίσας ... ἔφη ... «μή με λέγε κύριον· ἐγὼ γὰρ κυρία εἰμί» D.C.79.16.4, cf. 59.26.7, ref. a la cobardía en la batalla, D.C.50.27.6
en v. med. mismo sent. γονυπετῶν καὶ γυναικιζόμενος Plb.32.15.7, οἰκτιζόμενοι μᾶλλον δὲ γυναικιζόμενοι Hld.4.20.2, cf. Eust.1261.60, ref. a la gazmoñería AB 364.32
c. ac. de rel. τὰς ὄψεις I.BI 4.563.

2 en v. med. entregarse al placer sexual Diogenian.1.4.10, Hsch.s.u. ἀφροδισιάζεσθαι
hacer de bujarrón ἐγυναικίζου ἐς τὸ ἑταιρικόν Luc.Gall.19, cf. Demad.75.

II chipr., de niñas hacerse mujer glos. a ἁβαριστάν Hsch.