< βαλανειοφύλαξ
βᾰλᾰνεύς >
βαλανείτης
,
-ου, ὁ
bañero
πρὶν ἢ τὸν βαλανείτην τὸ μὲν ὕπαρχον ὕδωρ ἀφεῖναι πᾶν, ἕτερον δὲ καθαρὸν ἐγχέαι
Plb.30.29.4.