στροβίλιον, -ου, τό–/+
piñón
ἔστιν δὲ καὶ τοῦ μελανίου ἡ σκευή· ... στροβίλια ἄβροχα ζʹ, ἀρτεμισίας μονοκλώνου καρδίας ζʹesta es la preparación de la tinta: siete piñones secos, siete médulas de artemisa de un solo tallo P I 245
στροβίλια πεντήκοντα μετὰ δύο κυά[θ]ων γλυκέος καὶ κόκκους πεπέρεως τρίψας πίεmachaca cincuenta piñones y granos de pimienta con dos tazas de vino dulce y bébelo P VII 183
εὐζώμου σπέρμα μετὰ στροβιλίων σὺν οἴνῳ τρίψας νήστης πίεmachaca semilla de roqueta y piñones con vino y bebe en ayunas SM 83.7
