δέσποινα, -ης, ἡ–/+
señora
♦
♦
ἐπικαλοῦμαί σε, τὴν μητέρα καὶ δέσποιν[αν] νυμφῶνte invoco a ti, la madre y señora de las ninfas P IV 3219
♦
σοι ἐπεύχομαι, τῇ δεσποίνῃ τοῦ παντὸς κόσμουa ti te suplico, señora del cosmos entero P VII 788
♦
δέσ[ποι]να Ἶσι, τέλει τελέαν ἐπαοιδήνseñora Isis, realiza por completo este encantamiento SM 72.2.7