< Ἔμεσα
ἐμεσία >
Ἐμεσηνός
,
-ή, -όν
• Alolema(s):
Ἐμισαῖος
St.Byz.s.u.
Ἔμισα
;
Ἐμισηνός
Str.16.2.10, Hld.10.41, St.Byz.s.u.
Πιμώλισα
emeseno
ét. de Emesa, Str.l.c., D.C.72.14.2, Hld.l.c.,
SEG
22.353 (Élide, imper.),
IGChOcc
.65 (Roma, crist.), St.Byz.ll.cc.