Ἐλατεύς, -έως, ὁ


elateo

1 ét. de Elatea de Fócide IG 9(1).32B.73 (II a.C.), Paus.10.34.2, 4, St.Byz.s.u. Ἐλάτεια.

2 ét. de Elatea de Tesalia, St.Byz.s.u. Ἐλάτεια.