< ἑλκύστρια
ἑλκύω >
ἕλκυστρος
,
-ον
1
mech.
que arrastra
ἕλκυστρον ξύλον
palanca
Apollod.
Poliorc
.162.10.
2
neutr. subst. τὸ ἕ.
cabestro
,
ronzal
Hsch.s.u.
φορβειά
.