ἔκλαμπρος, -ον
I
ἄστρων ἔκλαμπροι φλόγεςLXX Sap.17.5, cf. Sch.Arat.169,
ἭλιοςPMag.3.143
•neutr. subst. τὸ ἔ. brillo Polem.Phgn.23
•fig. del alma, Leont.Const.Hom.9.51, cf. Cat.Cod.Astr.12.105.16.
2 de sonidos estrepitoso neutr. sg. como adv.
γελάσαντος πάνυ ἔκλαμπρονmientras se reía estrepitosamente Ath.158d.
II adv. -ως brillantemente, con brillantez
ἱερασάμενον ... ἐν ταῖς ἄλλαις ἱερωσύναις ἐκτενῶς καὶ ἐ.SEG 2.717 (Pisidia, imper.).