I nacido, procedente de pers. Αἰγεῖδαι σέθεν ἔκγονοι Pi.I.7.15, Χαλκίδος ἔκγονα θρέμματα E.IA 598, ἡ θεᾶς Νηρῇδος ἔ. κόρη E.Hel.1647
•de n. concr. νοσημάτων τὰ μὲν ψυχρὰ τοῦ φλέγματος ἔκγονα Gal.2.118
•fig., de abstr. ἔ. ὕβρεως ἀδικία injusticia que nace de la soberbia Pl.Lg.691c, λύπη καὶ ταύτης ὀργὴ ἔ. Aristid.Quint.58.20, ἔρωτος ἦν ... ἡ ἀκολούθησις ἔ. Thdt.Char.10.

II como subst.

1 ὁ, ἡ ἔ., tb. τὸ ἔ. hijo, hija Τυδέος ἔ. Diomedes Il.5.813, Σαλμωνῆος ἀμύμονος ἔ. Tiro Od.11.236, τεῶν Διός τ' ἐκγόνων Pi.N.7.50, φίλου μοι πατρός ἐστιν ἔ. Orestes, E.Or.482, ὁ Διὸς ἔ. Heracles, E.HF 876, ἔγγονος Καβαθάξεω ὀκτωκαιδεκετής CIRB l.c., οἱ τῆσδε τῆς χώρας ἔκγονοι Pl.Mx.239d, αὐτοί τε καὶ ἐκγόνων ἔκγονοι ellos y los hijos de sus hijos Pl.Criti.112c, τροφὰς τῶν ἐκγόνων παρέχεται Pl.Sph.242d, πρὸς τοὺς γεννήσαντας ὁμοιότης τῶν ἐκγόνων Gal.4.699, tb. en neutr. Νικαροῦν καὶ τὰ τῆς N[ικα]ροῦτος ἔκγονα POxy.496.7 (II d.C.).

2 fig., de abstr. hijo, en el sent. de criatura, fruto δειλίας γὰρ ἔ. ... ἀργία Pl.Lg.901e, cf. R.507a, τοῦ πλούτου τοὺς ἐκγόνους Longin.44.7, frec. neutr. plu., de la obra poét. οἷα ἔκγονα ἑαυτῶν (τῶν ποιητῶν) καταλείπουσιν Pl.Smp.209d, cf. Phdr.275d, δύο δὲ μεγάλων μεγάλα καὶ τὰ ἔκγονα γίνεται Hp.Epid.6.4.19, χρίματα, τᾶς ἰδίας ἔκγονα φυταλιᾶς Call.Lau.Pall.26.

3 gener. descendiente Π]ανδίονος ἔ. Teseo, B.17.16, Κρεσφόντην ... ἔκγονον δ' Ἡρακλέους Isoc.6.22, Ἡρακλειδᾶν ἔκγονοι los dorios, Pi.P.1.63, cf. 5.72, Th.1.9, ἀνδρῶν τε φίλων τυγχάνεις ἔ. ἐών Hdt.1.35, τοὺς τὰς τέχνας μανθάνοντας καὶ τοὺς ἐκγόνους τούτων Hdt.2.167, cf. 4.179, Lycurg.88, D.19.310, Is.8.17, 30, SIG l.c., SEG l.c., ID l.c., πενθερῶν κἠσγόνων [κ]αὶ γαμβρῶν CID l.c., ἐπανελόμενος τοὺς ἐκείνων ἐκγόνους Plb.11.34.2, cf. 15.11.11, Ναβουχοδονοσόρῳ καὶ τοῖς ἐκγόνοις αὐτοῦ I.AI 11.2, cf. PLille 4.27 (III a.C.), ὅπως δοθῇ ... [προξ]ενία αὐτῷ καὶ ἐκγόνοις IParion 1.24 (II a.C.), cf. IKyme 5.3, 13 (II a.C.), καὶ τὴν ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν Str.9.2.3, cf. Orph.Fr.16, op. πρόγονοι X.An.3.2.14, Arist.EN 1161^a19, Ph.2.302, cf. D.Chr.38.21
•neutr. plu. colect. descendencia Τηθύος ἔκγονα de las Oceánides, A.Pr.137, τὰ ἔκγονα τὰ ἑαυτῶν Chrysipp.Stoic.3.43, καὶ εὐλογήσει τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας σου LXX De.7.13
•tb. en sent. fig. hijo, criatura, fruto ἔρον, οὗ πάντες ἐσμὲν οἱ κατὰ χθόν' ἔκγονοι el amor, del que todos en la tierra somos hijos E.Hipp.450, ἔκγονα κλυτᾶς χθονός de los tebanos, S.OT 171
•ὁ ἔ. hijo espiritual ref. a un sacerdote respecto del obispo que lo ha ordenado, Basil.Ep.81.

4 nieto, nieta en neutr. εἰ δέ τις χήρα τέκνα ἢ ἔκγονα ἔχει 1Ep.Ti.5.4, en masc. o fem. τοῖς ... τέκνοις, καὶ Ἀρμάστῃ, τῇ ἐκγόνῃ αὐτῆς TAM l.c., cf. IGR l.c., 907.17 (Cibira, imper.), Denkmäler 139.10 (Isauria, imper.), Didyma l.c., ἐκγό]νην, ἐξεκγόνην, ἀπογό[νην] ... λυκιαρχῶν IArykanda 46.2 (II d.C.), π]αῖδες καὶ ἔκγονοι καὶ ἀπ[όγονοι IStratonikeia 310.5 (IV d.C.), ἐγὼ τέκω ... τὸν Ἑρμοκράτους ἔκγονον Charito 2.9.2, ὁ μὲν ὑπερβέβηκεν ἑκατὸν ἔτη ἐν γήρᾳ ... παισὶν εὐθηνούμενος, ἐκγόνοις δορυφορούμενος Gr.Nyss.Fat.42.11.

5 bisnieto, Od.15.225, por adopción, de Marco Aurelio respecto de Trajano, IP 8(3).10.5 (II d.C.).

6 esp. neutr. τὸ ἔ. de anim. cría πρόβατα ... καὶ ἔκγονα τούτν (tantas) ovejas con sus crías, IG 1³.426.62 (V a.C.), cf. X.An.4.5.25, πάντα (ζῷα) γὰρ ἔκγονα κτᾶται κατὰ φύσιν Democr.B 278, λευκὰ δὲ τὰ ἔκγονα γίνεται Arist.HA 574^a5, cf. 545^a26, ἐστι δὲ ἄστοργον πρὸς τὰ ἔκγονα τὸ ὄρνεον Clytus 1, κυνῶν ἔκγονα καὶ πιθήκων Plu.Per.1.

6 τὸ ἔ. lo concebido, descendencia θῆλυ μᾶλλον τὸ ἔκγονον χρὴ δοκέειν ἔσεσθαι Hp.Prorrh.2.24.