< ἑξάμοιρον
ἐξαμόω >
ἑξάμορος
,
-ον
• Prosodia:
[-ᾰ-]
que es una sexta parte
ἄγρει δ' ἑξάμορον κοτύλης εὐώδεα πίσσαν
Nic.
Th
.594.