ἐντόσθιος, -ον


1 intestinal ἕλμινθες Lyd.Ost.32.

2 subst. τὰ ἐντόσθια partes internas de los cefalópodos, Arist.PA 685a3
•vísceras, entrañas humanas, Artem.1.44, Tat.Orat.12.3, Aët.9.30, de animales Phys.B 297.1, ὁ πνεύμων πάντων τῶν ἐντοσθίων λεπτότατον ἔχει τὸν ὑμένα Hippiatr.7.6; cf. ἐνδόσθιος.