ἐνοφθαλμισμός, -οῦ, ὁ
1 agr. injerto esp. injerto de yema
φυτεία δέ τις καὶ ὁ ἐ., οὐ μόνον παράταξιςThphr.CP 1.6.1, cf. Plu.2.640b, Clem.Al.Strom.6.15.119,
dist. de ἐγκεντρισμός ‘injerto de púa’ y ἐμφυλλισμός ‘injerto de aproximación’Gp.10.75.1, cf. Anecd.Plant.2.3.
2 plu. visiones
ἐνοφθαλμισμῶν· θεαμάτωνPhot.ε 1005, Sud.