ἐνοφθαλμισμός, -οῦ, ὁ


1 agr. injerto esp. injerto de yema φυτεία δέ τις καὶ ὁ ἐ., οὐ μόνον παράταξις Thphr.CP 1.6.1, cf. Plu.2.640b, Clem.Al.Strom.6.15.119, dist. de ἐγκεντρισμός ‘injerto de púa’ y ἐμφυλλισμός ‘injerto de aproximación’ Gp.10.75.1, cf. Anecd.Plant.2.3.

2 plu. visiones ἐνοφθαλμισμῶν· θεαμάτων Phot.ε 1005, Sud.