ἐνδεσμέω


1 atar, encadenar ἐνδήσω τοὺς ἐνδεσμοῦντάς σε Aq.Ex.23.22, en v. pas., fig. τιμωρίας δὲ ἕνεκεν ἐνδεσμεῖσθαι τῷ σώματι (τὴν ψυχήν) Cyr.Al.1Cor.p.308.30, cf. Procl.in Alc.108.

2 envolver plantas o semillas en un paño ἕκαστον τῶν ... εἰδῶν κόπτειν καὶ ἐνδεσμεῖν παννίῳ καὶ ἐμβάλλειν τῷ οἴνῳ Gp.8.1.3, cf. Dsc.4.43 (cód.)
fig. envolver, enredar en razonamientos capciosos τοῖς ἀραχνείοις ὑφάσμασιν ... τοὺς ἀσθενεστέρους Gr.Naz.M.36.24A.