ἐναπομάσσω
• Alolema(s): át. -ττω
A intr.
I
τὸν δὲ (σπόγγον) προσπεσόντα θαυμαστῶς ἐναπομάξαι(y cuentan) que ésta (la esponja) cayendo (sobre la tela) dejó milagrosamente su impronta Plu.2.99b.
2 en v. med.-pas. grabarse, estamparse en
φαντασία ... κατ' αὐτὸ τὸ ὑπάρχον ἐναπεσφραγισμένη καὶ ἐναπομεμαγμένηChrysipp.Stoic.2.21.17, cf. Zeno Stoic.1.18.8,
αἱ σφραγῖδες τοῖς ἁπαλοῖς ἐναπομάττονται κηροῖςPlu.2.3e,
εἰ ... τὸ σχῆμα τοῦ τρώσαντος ἐναπομαχθείη τῷ διῃρημένῳsi en el corte se hubiera grabado la forma del (arma) que golpeó Gal.10.222, cf. Porph.in Harm.14.16,
τοῦ χαρακτῆρος διὰ τῆς τοῦ τεχνίτου διανοίας καὶ χειρὸς ἐναπομαχθέντοςBasil.M.29.724B, cf. Cyr.Al.M.68.448B.
II en v. med. reflejarse en
τὸ εἴδωλον ... ἐναπομάττεται τῷ τῆς ψυχῆς κατόπτρῳAch.Tat.5.13.4.
B tr.
I en v. act. y med.
1 grabar, estampar, imprimir en c. dat.
τύποις καὶ γραφαῖς εἰκόνων τὸ θεῖονLib.Eth.11.3, en v. pas.
ἐναπομέμακται ... τὰ εἴδη τῶν ἀγαλμάτων τὴν διάθεσιν τῶν δαιμόνωνlas formas de las estatuas llevan impresa la condición de los demonios Clem.Al.Prot.4.57
•más frec. en v. med.
τὰς σφραγῖδας ... ταῖς ... ὑλικαῖς οὐσίαιςPh.2.146,
τῇ ψυχῇ τοὺς χαρακτῆραςPh.1.36, cf. Eus.DE 4.13 (p.171.8),
αἱ σφραγῖδες ... τοὺς χαρακτῆρας ἐναπομάττονται τῷ κηρῷS.E.M.7.251.
2 secar, limpiar c. dat. instrum.
τὸν ἱδρῶτα ... ἐναπομάσσειν τῷ μάκτρῳAlex.Trall.1.295.27.
II refl., sólo en v. med.
1 grabar sobre sí
ὕλαν ... τὰ ὁμοιώτατα ... ἐναπομαξαμέναν ἀποτελῆν τάδε τὰ γεννάματαque la materia habiéndose grabado lo que le es más semejante produce esos resultados ref. los objetos sensibles, Ti.Locr.94a.
2 secarse, limpiarse
τὸ διὰ τῶν ῥινῶν ῥέον συνεχῶς ἐναπομασσόμενοιChrys.M.48.974.