ἐναθλέω


I intr.

1 ejercitarse en c. dat. τοῖς πολεμίοις D.S.1.54, cf. 17.9, Plu.2.320a, ταῖς τοξείαις D.S.3.8, τοῖς ... μαθήμασιν Luc.Am.45, αὐταῖς (ὑπολήψεσι) Arr.Epict.3.16.13, cf. Hld.7.20.5, τῇ τῆς θεοσεβείας ὁδῷ Eus.M.24.21B, cf. Amph.Seleuc.185, tb. en v. med. ἐνηθλήσω δὲ προνοίᾳ AP 7.117 (Zenodotus)
c. giro prep. ἐν γυμνασίαις καὶ πόνοις D.S.16.44.

2 en mala parte sufrir la prueba de, verse sometido a la penalidad de c. dat. κακοῖς ἀμυθήτοις Ph.2.132, ταῖς βασάνοις Ael.VH 2.4, δειλαῖς αἰκίαις Eus.HE 8.3.1, cf. Basil.M.31.1045C, Gr.Nyss.V.Gr.Thaum.49.14, Procop.Gaz.M.87.2153B, πολλοῖς ... κινδύνοις κακοῖς Lib.Eth.25.2, τῷ κατ' ἀρχὴν πόνῳ Heraclit.All.73.

3 fig. sostener una lucha interior οὕτω ... ἐνήθλει λανθάνουσα τοὺς πολλούς Ath.Al.M.28.1492D.

II tr.

1 ejercitar en τὸ δὲ σῶμα τοῖς ἀπὸ τῶν γυμνασίων ἐθισμοῖς ἐναθλήσας IClaros 1.P.1.6 (II a.C.)
abs. αὕτη (ἡ φιλοσοφία) ... πρὸς ... τοὺς πόνους ἐναθλεῖ γενναίως Iambl.Protr.20.

2 combatir, librar, sostener c. ac. int. τὸν ἀρετῆς ... ἀγῶνα Eus.PE 11.6.31.