ἐναδιαφορέω
1 ser indiferente a c. dat.
κακῷ τοσούτῳBasil.Ep.289 (p.160), cf. M.31.257A, c. giro prep.
πρὸς τὴν εἰδωλολάτρειανOrigenes Cels.6.11,
ἐν τῇ αἰκίᾳ τοῦ ΠατρόκλουSch.Er.Il.17.163b.
2 usar indistintamente
τοῖς ὀνόμασινLeont.Byz.M.86.1925B.