ἐμφαντικός, -ή, -όν
• Grafía: frec. alternando en los cód. c. ἐμφατικός q.u.
I
ἡ σφοδρότης ἐ. λόγος ἐστίνAristid.Rh.1.119,
ἀποσιώπησις ἐμφαντικώτερον ποιεῖ τὸν λόγονPlu.2.1009e, cf. Ariston.Il.9.44,
ὀνόματαAristid.Rh.2.133, Alex.Aphr.in Top.158.2,
τὸ σημαινόμενονClem.Al.Paed.1.5.16
•neutr. compar. y sup. como adv.
ἐμφαντικώτερον εἴρηκεPlb.12.27.10,
ἐμφαντικώτατα παριστάςPh.1.148, Basil.M.29.248C, c. dat. de limitación
ἐμφαντικώτερον τῇ ὀνομασίᾳAristid.Rh.1.117.
2 gener. c. gen. que representa, que expresa
πάθουςref. los movimientos de la danza, Plu.2.747e, cf. 1010b,
ἐναντιότητοςAristid.Quint.102.4, cf. Iambl.VP 67, Anatolius en Theol.Ar.27,
ἰσότητός τε καὶ ἀνισότητοςNicom.Ar.2.18,
σύμβολον ἦν ἑκάστῳ τῆς τάξεως ἐμφαντικόνPorph.Abst.4.6,
τῆς τοῦ τεκόντος οὐσίας ἐ.de Jesucristo, Cyr.Al.Dial.Trin.5.563e
•indicativo de ciertos síntomas
ἐμφαντικόν ἐστι τοῦ τὴν διάθεσιν εἶναι μείζοναGal.12.994
•gram. expresivo, que expresa, que porta una categoría c. gen.
ὅσαι (ἀντωνυμίαι) γένους ἐμφαντικαίA.D.Pron.8.9.
II adv. -ῶς con fuerza, con intensidad, enfáticamente
τρανοῦνPh.2.140, de discursos y obras artísticas
παρεκάλει βραχέως μέν, ἐ. δὲ τοῦ παρόντος κινδύνουPlb.11.12.1, cf. 18.23.2,
οὔτ' ἐμπείρως ὑπὸ τῶν βιβλιακῶν οὔτ' ἐ. οὐδενὸς γραφομένουPlb.12.25g.2,
εἰρῆσθαιOrigenes Cels.6.57,
γράφεινClem.Al.Strom.2.20.119, cf. Sch.Th.3.10
•c. dat.
ἐποίησεν ἐ. τῇ διαθέσει τὴν μάχηνde una pintura, Plu.Arat.32.