1 distinguirse, destacar a la vista, brillar, ser conspicuo por su luminosidad, colorido, presencia o apariencia, frec. c. dat. loc. (ἀστέρας) τοὺς ... λαμπροὺς δυναστάς, ἐμπρέποντας αἰθέρι A.A.6, εἵματα μὲν βεβαμμένα ἔχοντες ἐνέπρεπον Hdt.7.67, cf. 83, ὥσπερ τὴν πορφύραν ἐπικοσμοῦντα καὶ ἐμπρέποντα Luc.Hist.Cons.15, de dioses y pers. Βάκχαις Δελφίσιν ἐμπρέπων, ... Διόνυσος Ar.Nu.605, c. dat. instrum. ἐμπρέπων ξανθῷ γενείῳ de Pan Hymn.Epid.Pan.11, γυναικομίμοις ... ἐσθήμασιν S.Fr.769, περιμήκης ἦν καὶ ἐν τοῖς ὅπλοις δεινῶς ἐνέπρεπεν era muy alto y con las armas puestas destacaba sobremanera D.C.40.41.1
•tb. en v. med. Λύδαισιν ἐμπρέπεται γυναίκεσσιν Sapph.96.6
•fig. brillar, llamar la atención, destacar en virtud, fama o excelencia πενταέθλοισιν ... ἐνέπρεπεν B.9.27, cf. AP 7.334, φίλοισι τοῖς ἐκεῖ καλῶς θανοῦσιν κατὰ χθονὸς ἐμπρέπων, σεμνότιμος ἀνάκτωρ A.Ch.356, en oxímoron ὁρῶν σε πολλοῖς ἐμπρέπουσαν ἄλγεσιν viendo que refulges entre los muchos sufrimientos S.El.1187, ἀνδράσι ἐμπρέπει es célebre por sus varones (la isla de Egina), Pi.P.8.28, ἓν δὲ πᾶσι γνῶμα ταὐτὸν ἐμπρέπει E.Heracl.407, Μούσῃσιν ἐνιπρέψας IByzantion l.c., ταῖς τῶν Ἑλλήνων πανηγύρεσι de Gorgias, Philostr.VS 493.

2 ser conveniente, ser apropiado τὴν τραυλότητα ἐμπρέψαι λέγουσι cuentan que su tartamudez le sentaba bien Plu.Alc.1 (var.), τραπέζῃ γὰρ τῇ βασιλέως διακονεῖν ἐμπρέπει Hld.5.8.6, ἡ ἐμπρέπουσα εὐσέβεια Eus.PE 4.10.7.