ἐμπνέω
• Alolema(s): ἐμπνείω Il.17.502, AP 16.105, Opp.H.1.293
• Morfología: [aor. act. part. nom. masc. ἐμπνεύσαις Pi.I.2.40, aor. ind. en v. med. 3a sg. ἔμπνυτο Il.11.359, en v. pas. 3a sg. ἐμπνύνθη Il.5.697, ἐμπνύθη Hsch.]
I intr.
1 resoplar
ἐμπνείοντε μεταφρένῳde dos caballos resoplando en mi espalda, Il.17.502.
2 soplar del viento
πόντῳHes.Op.508,
κατ' οὖρον ὥσπερ ἱστίοις ἐμπνεύσομαι τῇδεE.Andr.555,
ἄνεμος ἐμπνεύσας δορίE.Cyc.19,
ἕνα τῶν ἀνέμων ἀνιᾶσιν ἐμπνεῖν ὥρᾳPhilostr.VA 3.14
•c. ac. de direcc.
ἔμπνευσεν δ' ἄνεμος μέσον ἱστίονh.Bacch.33
•abs. Pi.l.c., Thphr.Vent.36, Aesop.1, I.BI 7.317.
3 mús., ref. a instrumentos de viento soplar, tocar en c. dat.
εἰ δὲ σὺ τοιούτοις (αὐλοῖς) τότ' ἐνέπνεεςAP 9.266 (Antip.Thess.),
οἱ μὲν τοῖς αὐλοῖς ἐμπνέοντες ἡγοῦντοPolyaen.1.10,
εἴθε ... σῦριγξ ἐγενόμην, ἵν' ἐμπνέῃ μοιLongus 1.14.3, en v. pas.
ἐμπνεόμενα ὄργαναinstrumentos de viento Poll.4.67.
4 respirar, estar vivo
εἴ τίς ἐστιν ἐμπνέωνA.A.671,
ἤνπερ ἐ.Ar.Th.926, cf. Pl.Ap.29d,
ἥδομαι μέν σ' εἰσιδὼν ... κἀμπνέοντ' ἔτιS.Ph.883,
οἱ μάτην ἐμπνέοντες ἄνδρεςSch.Theoc.29.19, cf. E.Alc.205, Or.155, Herod.1.90, I.BI 5.458, AI 12.256, Fauorin.Cor.45
•part. neutr. plu. subst.
τὰ ἐμπνέονταlos seres vivos Call.Fr.191.62, fig.
ὁ σὸς πόνος ... τᾷ τέχνᾳ γὰρ ἐμπνέειpues tu obra, gracias a tu arte, tiene vida ref. un caballo de bronce AP 9.777 (Phil.)
•en aor. med.-pas.
ἔμπνυτοrecobró el aliento, volvió en sí de Héctor Il.11.359,
ἐμπνύνθηIl.14.436, de Sarpedón Il.5.697, de Andrómaca Il.22.475, de Ulises Od.5.458, de Laertes Od.24.349
•c. ac. int. exhalar, espirar
οὐδ' ἔτι θερμὸν ἐμπνείεινOpp.l.c.,
ὅσοι δὲ μετάρσιον ἐμπνέουσιlos que tienen una respiración superficial Adam.2.41.
5 expeler el aire en la respiración, espirar
op. ἀναπνέωHp.Flat.4, tb. en v. med.
ἐμπνεῖται ... ὡς τὰ ἔνυδρα κατὰ τὴν τῶν βραγχίων διαστολήνClem.Al.Strom.7.6.32.
6 c. gen. exhalar un aroma, oler a
ἐνέπνευσ' ὁ ... φάσκωλος ... μύρου καὶ βακκάριδοςAr.Fr.336
•part. neutr. plu. subst.
οὐδ' ἀλείψεται (ἡ γυνὴ) Ἀραβίης ὀδμῆς ἐμπνέονταni se ungirá la mujer con cosas que huelan a perfume de Arabia Perict.Pyth.Hell.143.24, fig.
Σαῦλος ἔτι ἐμπνέων ἀπειλῆς καὶ φόνου εἰς τοὺς μαθητὰς τοῦ κυρίουSaulo respirando todavía amenazas y muerte (e.d. amenazas de muerte) contra los discípulos del Señor, Act.Ap.9.1,
θεοῦ σοφίαςEus.VC 3.48.2.
II tr.
1 c. ac. de abstr. y dat. de pers. infundir, inspirar, insuflar
ἔμπνευσε μένος μέγα ποιμένι λαῶνIl.20.110, cf. 19.159 (tm.), Pi.O.8.70, A.R.2.613, Nonn.D.30.293,
ἐνέπνευσαν δέ μοι αὐδὴν θέσπινHes.Th.31, cf. Lyr.Alex.Adesp.SHell.993.8,
ἐμπνεῖν τι ... τοῖς ἐρωτικοῖςX.Smp.4.15,
πᾶσα ψυχὴ ... ζῷα ἐποίησε πάντα ἐμπνεύσασα αὐτοῖς ζωήνPlot.5.1.2, cf. Synes.Hymn.1.490, Procl.H.7.34, tb. de caballos
ἵπποισιν ἐνέπνευσεν μένος ἠΰIl.17.456, c. dat. de pers. e inf. complet.
φᾶρος μέν μοι ... ἐνέπνευσε φρεσὶ δαίμων ... ὑφαίνεινun dios me inspiró tejer un gran lienzo (habla Penélope) Od.19.138, sólo c. ac.
θάρσος ἐνέπνευσεν μέγα δαίμωνOd.9.381, cf. X.HG 7.4.32, Plot.6.7.23, Procl.in Euc.86.2, in R.2.335,
τὸ εὔτακτον ἐνέπνευσενClem.Al.Paed.1.2.6,
ἔμπνευσον ἀοιδάςHymn.Mag.11.6, abs.
ἔμπνευσον τῷ δεῖνα ἀνθρώπῳinsufla tu espíritu en tal hombre, PMag.4.876, cf. 13.845, en v. pas.
ἐμπνευσθεὶς ... ὑπὸ θεοῦLongin.16.2,
εἰς δὲ μαντικὴν ἐνεπνεῖτοPlu.2.421b, cf. Procl.in Ti.1.383.7, 3.135.20.
2 en instrum. de viento soplar, tocar c. ac. int.
ἔμπνει ... χείλεσι μοῦσανtoca una melodía con los labios dicho de Pan AP 16.226 (Alc.Mess.), en v. pas.
τοῦ μουσουργοῦ πνεῦμα ... ἐμπνεόμενον τῷ αὐλῷS.E.P.1.54.