ἐμπερονάω
1 clavar, fijar en perf. pas.
ἧλοι ἐμπεπερονημένοι ... ἐπὶ τῶν ῥοπαλῶνAth.488b.
2 en v. med. abrocharse con una fíbula o con una hebilla
θώρακα ... ἐμπερονᾶταιHermipp.48.2,
πορφυρᾶν ἐμπερονησάμενος χλανίδαI.BI 7.29
•abs. abrocharse el manto
οἶμαί σε τὸν ἐπ' ἀριστέρ' ἐμπερονώμενονMen.Fr.536.