ἐμπερονάω


1 clavar, fijar en perf. pas. ἧλοι ἐμπεπερονημένοι ... ἐπὶ τῶν ῥοπαλῶν Ath.488b.

2 en v. med. abrocharse con una fíbula o con una hebilla θώρακα ... ἐμπερονᾶται Hermipp.48.2, πορφυρᾶν ἐμπερονησάμενος χλανίδα I.BI 7.29
abs. abrocharse el manto οἶμαί σε τὸν ἐπ' ἀριστέρ' ἐμπερονώμενον Men.Fr.536.