ἐκτίνω
• Alolema(s): ἐστ- ICr.4.14 (Gortina VII/VI a.C.)
• Grafía: pap. frec. graf. -τειν-
• Morfología: [act. aor. part. ac. plu. masc. ἐστείσαντανς ICr.4.78.6 (Gortina V a.C.), med. aor. 3a plu. ἐκτεισαίατο E.HF 547]
A
a) multas o indemnizaciones en metálico
ἐπεβλήθη ζημίη χίλια τάλαντα ἐκτεῖσαιHdt.6.92, cf. Pl.Lg.855a,
ἄ]ταςICr.4.1.4 (Gortina VII/VI a.C.),
τὰν δ]ιπλείαν τν κρμάτνICr.4.78.6 (Gortina V a.C.), cf. Ph.2.341,
τὴν τετραπλασίανPl.Lg.878c,
χρήματαX.Hier.7.12,
τὸ ἀργύριονIOropos 277.12 (IV a.C.),
τὸ τίμημα τὸ γιγνόμενονD.24.83,
ἐκ τίνα τῖσαι ἀμοιβὴν θωῆςMaiist.69,
τὴν ὑπὲρ τοῦ πατρὸς καταδίκην ... πρὸς τὸ δημόσιονPlu.Cim.4, c. dat. de pers.
τῷ Ὀλυμπίῳ Διὶ ... χρήματα ὑπὲρ ἀνδρὸς ἀδικίαςPaus.5.21.8,
σῶστρα ἡμῖν τοιαῦταLuc.DMar.14.1, en v. pas.
ἐκτέτεισται τὰ χρήματ' ἈνδροτίωνιD.24.187,
ἡ δίκη ἐξετέτειστοD.47.65;
b) compensaciones y castigos
ἄποιναHdt.6.79,
ἀντίποιναE.HF 755,
ἵνα δεκαπλάσιον τὸ ἔκτεισμα τοῦ ἀδικήματος ἐκτίνοιενPl.R.615b,
τὴν βλάβηνPl.Lg.936e, cf. D.21.43, POxy.1282.36 (I d.C.),
μῆνιν θεῶνMen.Fr.805.2,
ὅσα ὑπάρχει ἀνθρώπῳ, ὑπὲρ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ ἐκτείσειtodo lo que posee un hombre lo pagará en favor de su vida LXX Ib.2.4,
τῆς παρανομίας ποινήνI.AI 3.314, cf. 4.50,
λώβηνOrac.Sib.7.107,
χρεῖος ὀφειλόμενονAP 7.732 (Theodorid.), c. dat. de pers. o asim.
τίσιν ... Δημαρήτῳ ἐξέτεισεHdt.6.72,
τὴν τιμὴν ... τῇ πόλειSIG 279.14 (Misia IV a.C.), cf. OBodl.275 (II/I a.C.), PSI 1099.12 (I a.C.), Luc.Tim.49
•δίκην o δίκας ἐκτίνειν pagar una multa o indemnización
πονηρίης δίκας ἐκτίνοντεςHp.Ep.17, cf. Pl.Phdr.249a, Ath.283b, c. dat. de pers.
ταύτην δίκην Ἀπολλωνιῆται τῆς ἐκτυφλώσιος ἐκτίνουσί τοιHdt.9.94,
τὴν δίκην αὐτοῖςTh.5.49,
Ὀρέστῃ μή ποτ' ἐκτείσῃ δίκηνE.El.260;
c) deudas
οὐδὲ τὸ ὄφλημα πᾶν ὑπὲρ αὐτοῦ ἐκτέτεισταιla deuda entera no ha sido saldada en su nombre D.40.22, fig.
αὕτη σοι, ὦ φίλε Ἔρως, ... δέδοταί τε καὶ ἐκτέτισται παλινῳδίαesta palinodia, querido Amor, te ha sido ofrecida y satisfecha Pl.Phdr.257a.
2 pagar enteramente por, reintegrar, devolver
a) favores o beneficios
εὐεργεσίαςHdt.3.47,
χάριτας πατρῴας ἐκτίνωνE.Or.453,
τῆς χάριτος ἀμοιβήνI.AI 6.352, c. dat. de pers. o similares
Ἄργει ἐ. καλὰς τροφάςA.Th.548, cf. Pl.R.520b;
b) χάριν ἐ. pagar con el agradecimiento, dar gracias, agradecer Pl.R.338b, c. dat. de pers.
ᾧ θυμάτων πρόσπαιον ἐκτίνων χάριν δαίμωνLyc.211, en v. pas.
χάρις ἐκτινομένη φίλοις ὑπὸ φίλωνPlu.2.583c.
3 pagar, abonar
δίκην ... ὑπὲρ τούτων τῶν χρημάτωνIs.10.15, cf. 16,
τὸν μισθόνThphr.Char.30.14, cf. Plb.5.27.7,
ἃ ἀπενήνεκται ... γενήματαPDryton 34.29 (II a.C.),
διπλοῦν ... τὸ φώριονPh.2.336, c. dat. de pers.
τῷ ἰατρῷ τὸν μισθὸνHierocl.Facet.27.
4 rendir cuentas
τὰ τῆς κηδεμονίαςDig.19.2.49.
II de culpas o crímenes de los antepasados pagar enteramente por, expiar, reparar
χειρὸς πατρῴας ἐκτίνοντα μηχανάςA.A.1582,
πατρῷον ἆθλονS.Ant.856, cf. E.HF 983,
πατρῷον ὅρκον ἐ. ψευδώμοτονexpiar o compensar el falaz juramento de su padre Lyc.932, cf. Arr.Epict.3.24.24,
τάδε ἐ.cumplir un rito expiatorio, S.OC 499
•abs. expiar la culpa
ἐκτίνει δ' ὁ καίνωνA.A.1562.
B en v. med.
1 fact., abs. hacer pagar por entero
ϙόσμος ... αἰ μὴ ἐστείσαιτο ἀϜτ[ὸν ὀ]πήλενsi el cosmo no hiciere pagar enteramente (la multa) la deberá él mismo, ICr.4.14g-p (Gortina VII/VI a.C.).
2 vengar c. ac. de abstr.
Κρέοντος θάνατονE.l.c.
•c. ac. int. vengarse por medio de, resarcirse con
ὅσην κατ' αὐτῶν ὕβριν ἐκτείσαιτ' ἰώνcon cuánta violencia había tomado venganza contra ellos en su irrupción S.Ai.304
•c. ac. de pers. vengarse de, castigar
πόσινE.Med.267.