ἐκβράσσω
• Alolema(s): át. -ττω D.S.14.68.7; jón. ἐκβρήσσω Hp. en Gal.19.95
I tr.
1 arrojar el mar a la orilla personas o restos del naufragio
τὸ δὲ μέγεθος τοῦ χειμῶνος ἐπὶ τὸν αἰγιαλόν ... τὰς ναῦς ἐξέβραττενD.S.14.68.7, de un delfín
ἑαυτὸν ἐς τοὺς αἰγιαλοὺς ἑκὼν ἐξέβρασεAel.NA 6.15, en v. pas.
ἐς Κασθαναίην ἐξεβράσσοντοHdt.7.188, cf. I.AI 9.213,
ναυάγια θαλαττίων πλοίων ... διὰ τοῦ χάσματος ἐκβεβρασμέναStr.1.3.4, cf. Hdt.7.190,
τὰ ὑπὸ τοῦ κλύδωνος ἀπωθούμενα ἐς τὴν γῆν ἐκβεβράσθαι καλοῦσινPaus.3.24.4, cf. Plu.2.294f,
ἐπ' ἀκταῖς ἐκβεβρασμένος νέκυςLyc.396,
εἰς δὲ τὴν γῆν ἡμιθανὴς ἐκβεβρασμένοςD.S.20.112.4, cf. 14.100.5, Ath.259b, de las algas marinas
τὰ ἐκ τῆς θαλάσσης δὲ ἐκβρασσόμενα βρυώδηGp.2.22.2
•fig.
ὁ θυμὸς ἐκβράσσει τῆς ψυχῆς περιτρεπομένης ἀκόλαστα ... ῥήματαcuando el alma naufraga, la cólera arroja a la orilla palabras violentas Plu.2.456c
•de ríos arrojar, depositar como aluvión minerales
πολὺ περὶ τὰ χείλη χρυσίονArist.Mir.833b16, en v. pas. Dsc.1.73.
2 expulsar de pers.
τοὺς παραταξομένους ἐν τῇ ἁγίᾳ πόλειLXX 2Ma.1.12, en v. pas.
θεὸν θεῶν ... ὃς ἐξεβρά<σ>θης ἐκ τῆς Αἰγύπτουdios de dioses ... que fuiste expulsado de Egipto, PMag.14.18
•medic.
ῥόον ἐρυθρόνHp.Mul.2.113,
θρόμβους αἵματοςHp.Int.1, en v. pas., de ciertos humores, Hp.Gland.4
•escupir, lanzar
Τυφὼν ... πολλὴν δὲ ἐκ τοῦ στόματος πυρὸς ἐξέβρασσε ζάληνApollod.1.6.3.
3 bullir de, rebosar de c. ac. de rel.
ὡς καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ ... κρότωνας ἐκβράσαιhasta el punto que su cuerpo bullía de garrapatas Pall.H.Laus.38.11.
II intr. brotar
φύλλα ... ἐκβράσσουσι δὲ ἐκ μιᾶς ῥίζης οὐ καθ' ἓν ἀλλ' ὡς θάμνοιGp.2.6.28.