ἐγκαταλέγω
• Morfología: [pas. perf. part. ἐγκατειλεγμένῳ D.C.45.7.1]


1 arq. empotrar, embutir en un muro, πύργῳ] δ' ἐγκατέλεξεν ἐμὴν λίθον Call.Fr.64.7, en v. pas. πολλαί τε στῆλαι ... καὶ λίθοι εἰργασμένοι ἐγκατελέγησαν Th.1.93
insertar, introducir (ἡ ψυχή) ἐγκαταλέγουσα τῷ σώματι τὴν ἐγρήγορσιν introduciendo (el alma) en el cuerpo el estado de vigilia Clem.Al.Paed.2.9.82.

2 contar entre, incluir en, c. ac. y dat. ταύτην ταῖς ἄλλαις τέχναις Luc.Par.3, ἣν τῷ λογικῷ μέρει τῆς καλουμένης φιλοσοφίας ἐγκαταλέγουσιν S.E.P.2.205, τὸν δὲ τῆς ἐνταῦθα τιμῆς ἐφιέμενον (ὁ Κύριος) τοῖς ἀπίστοις ἐγκαταλέγει al que anhela los honores de este mundo, (el Señor) lo cuenta entre los que no creen Gr.Nyss.Instit.53.1, cf. Hsch.
en v. pas. ser contado entre, formar parte de ἡ θυγάτηρ δέ σοι ταῖς παλλακίσι τοῦ νυνὶ τυραννοῦντος ἐγκαταλεγήσεται Luc.Cat.11, cf. Clem.Al.Prot.2.40, τοῖς τὰ βασιλέως ὀξέως διακομίζουσι γράμματα Thdt.H.Rel.12.2, c. εἰς y ac. Καίσαρι ... ἐς τὸν τῶν ἄστρων ἀριθμὸν ἐγκατειλεγμένῳ D.C.l.c., εἰς ... τὰ ἑκατὸν ἔτη τρεῖς ἐγκαταλέγονται γενεαί tres generaciones abarcan cien años Clem.Al.Strom.1.21.

3 alistar, enrolar σὺ φοβοῦ μὴ καί σέ τις ἐγκαταλέξῃ AP 11.265 (Lucill.), τοὺς μὲν ἄνδρας ἡμῖν αὐτοῖς ἐγκαταλέγων Hld.1.195, πολλοὺς δὲ καὶ εἰς τοὺς εὐπατρίδας ... ἐγκατέλεξεν D.C.43.47.3, cf. 27.2
crist. incluir en el orden sacerdotal, ordenar sacerdote (αὐτόν) τοῖς ἱερεῦσιν ἐγκαταλέγει Thdt.H.Rel.13.4.