ἐγκατακλείω


1 encerrar αὑτὸν τῷ νεῷ Alex.41.3, τὸ θερμόν Arist.Pr.937a29, cf. Thphr.CP 5.13.2, τὸν ἀτμόν Thphr.Ign.43, τὸ δ' ἀκμάζον καὶ χρήσιμον ... τῷ περιτειχίσματι I.BI 6.415, λέοντα καὶ πίθηκον καὶ ὄφιν D.C.79.11.3
fig. τῇ ψυχῇ τὴν ὀδύνην ἐγκατακλείουσαι Gr.Nyss.V.Macr.400.1
en v. pas. οἷσι γὰρ σῖτος ... ἐγκατακέκλεισται a quienes el alimento sólido les ha quedado retenido en el intestino, Hp.Acut.16, cf. Epid.4.14, τὸ πῦρ ἐγκατακλειόμενον Hp.Vict.1.9, ἀναθυμίασις ἡ ἀτμιδώδης ἐγκατακλειομένη la exhalación de vapor húmedo encerrado Arist.Mete.378a29, cf. GA 735b23, PA 672a32, Pr.878b8, ἐγκατακέκλεισται ὁ καπνὸς ἐν αὐτοῖς (ἄνθραξι) Thphr.Ign.75, cf. Ph.2.162, Plu.2.691f, οἱ ἐγκατακεκλεισμένοι los sitiados D.S.19.61
fig. encarcelar en v. pas., de las almas ἐγκατακλείεσθαι τοῖς σώμασιν Corp.Herm.Fr.23.33.

2 ensartar en v. pas. τοῖς ὅρμοις καὶ τοῖς περιδεραίοις ἐγκατακλειόμενοι ἀμέθυστοι Clem.Al.Paed.2.12.118.