< ἐγγενάω
ἐγγενετός >
ἐγγενέτης
,
-ου
• Morfología:
[plu. dat. ἐγγενέτῃσιν E.
Andr
.128]
del país
,
indígena
δεσπόται
E.l.c.,
δαίμονες
A.R.4.1549.