adj. de Ástaco, ciu, de Bitinia Θύνιος Ἀ. AP 7.627 (Diod.), θρέψατο δ' Ἀστακίη πινυτὸ[ν] φρένα GVI 785.3 (Numidia II/III d.C.), ἐρίπην Nonn.D.16.166, νύμφη prob. la náyade de Nicea, Nonn.D.16.405, cf. St.Byz.s.u. Ἀστακός.