ἄτρομος, -ον


I 1intrépido θυμός Il.16.163, μένος Il.5.126, 17.157, ἀλκή A.R.3.1257, ἦτορ Opp.H.5.450, κόρη Lyc.1003, ἀνήρ Nonn.D.22.216, cf. Opp.H.3.44, Nonn.D.1.281, 11.118, 26.138, 216, σὺ δὲ χθόνα καὶ κατὰ πόντον ἄ. ἀΐσσεις Mosch.2.143, de animales ἄ. ἔσσω λέων Nonn.D.26.27.

2 en sent. fís. firme, vigoroso σῶμα ... ἄ. de Zeus, Orph.Fr.168.23, Ὦ Φύσι ... ἄτρομε Orph.H.10.26
medic. no tembloroso ῥῖγος ἄ. escalofrío no acompañado de temblor Hp.Epid.4.45
tenso ἄτρομα ἠδὲ κραταιὰ τὰ νεῦρα γίγνεται Aret.CA 1.2.10
firme σφυγμοὶ ... ἄτρομοι, σφοδροί Aret.CA 2.3.18.

3 sin sobresaltos, tranquilo, reposado πλοΐη AP 9.107 (Leon.), ἄ. ὕπνος AP 6.69 (Maced).

II adv. -ως intrépidamente ἀ. καὶ ἀδεῶς Plu.2.85d, cf. 474d, θαρραλέως καὶ ἀτρόμως ὑπομεῖναι τὸ συμβαῖνον Plu.2.475f.