I 1no mentir πρὸς δ' ἔμ' ἀψευδεῖν ἀεί S.Tr.469, ἀψευδεῖν πρὸς Ἀθηναίους ᾤμην δεῖν Aeschin.2.95, cf. Ar.Fr.789, X.Cyr.5.2.8, PN.York 1a.10 (IV d.C.), Phot.α 3480
•jur. no cometer fraude ὁ μὲν τοίνυν εἷς νόμος κελεύει ἀψευδεῖν ἐν τῇ ἀγορᾷ Hyp.Ath.14, cf. D.20.9.

2 estar libre de error ἀψευδεῖν περὶ ὧν οἶδε Arist.SE 165^a25, cf. Pl.Tht.199b.

II tr. guardar con fidelidad, cumplir fielmente τὰν συϜοι[κί]αν ... πὸς τὰς συνθέ[σι]ς IG 5(2).343.38, 57 (Orcómeno, Arcadia IV a.C.), κἂν μὲν ἀψευδῇ τὸν ὅρκον Ach.Tat.8.12.9, ἀψευδήσειν πάντα πιστούμενοι D.C.44.34.3.