ἀχρωμάτιστος, -ον
1 que no tiene color
πνεῦμα ... οὐκ ὁρᾶται, διὰ τὸ ἀχρωμάτιστον εἶναιArist.Mete.371b9, cf. 377b1,
σῶμα ἀ.Epicur.Fr.[16] 4, de plantas op.
κεχρωματισμέναThphr.Od.31.
2 adv. -ως sin color
ἀχρωματίστως γὰρ τὸ κάλλος ὁρᾷ παρ' ἑαυτῇ <καὶ> συμμεμόρφωταιLib.Descr.30.5.