ἀταρακτέω
no estar turbado, no inmutarse como ideal del sabio
ἀγνοούντων καὶ ἐν ποίοις οὐκ ἔστιν ἀταρακτῆσαιEpicur.Ep.[2] 80,
πῶς ἡ διάνοια ... ἀταρακτῇEpicur.Ep.[259] (p.672),
ἀρχὴν δὲ τῆς σκεπτικῆς ... τὴν ἐλπίδα τοῦ ἀταρακτήσεινS.E.P.1.12, sin ref. al conocimiento
ὁ μὲν Ἡρώδης ἀταρακτήσας ἕτοιμος ἦν εἰς τὴν ἀπολογίανI.AI 15.357
•estar quieto
τά τε ὄρνεα ἀταρακτοῦντα ὥσπερ ὑφ' ἡδονῆς τοῦτο πάσχειSch.Arat.999.