ἀσέβημα, -ματος, τό


acto impío contra cosas sagradas o relacionadas con lo divino, de la mutilación de los Hermes, Th.6.27, τὰ περὶ τοὺς θεοὺς ἀσεβήματα D.21.130, τὰ μὲν περὶ τοὺς θεοὺς γιγνόμενα μὴ δεόντως ἀσεβήματα καλεῖται, τὰ δὲ πρὸς ἀλλήλους τοῖς ἀνθρώποις ἀδικήματα D.Chr.31.13, τὰ περὶ τοὺς κατοιχομένους γιγνόμενα οὐκ ὀρθῶς ἀσεβήματα κέκληται D.Chr.31.14, cf. 31.80, εἰς τοὺς ἥρωας ἀσεβήματα D.Chr.31.81, de donde las oposiciones ἀ., οὐκ ἀδίκημα μόνον D.21.104, παρανόμημα, μᾶλλον δ' ἀ. Numen.24.30
gener. cuando el criminal no es perseguido ἀ. ἡμέτερον γίγνεται nos hacemos culpables de impiedad Antipho 2.1.3, ὑπονοεῖν γὰρ ἄρχομαι ... τἀσέβημα τὸ γεγονός Men.Sam.493, en plu. τὰ ἀσεβήματά μου LXX La.1.14, cf. 4.22.