ἀσέβημα, -ματος, τό
acto impío contra cosas sagradas o relacionadas con lo divino, de la mutilación de los Hermes, Th.6.27,
τὰ περὶ τοὺς θεοὺς ἀσεβήματαD.21.130,
τὰ μὲν περὶ τοὺς θεοὺς γιγνόμενα μὴ δεόντως ἀσεβήματα καλεῖται, τὰ δὲ πρὸς ἀλλήλους τοῖς ἀνθρώποις ἀδικήματαD.Chr.31.13,
τὰ περὶ τοὺς κατοιχομένους γιγνόμενα οὐκ ὀρθῶς ἀσεβήματα κέκληταιD.Chr.31.14, cf. 31.80,
εἰς τοὺς ἥρωας ἀσεβήματαD.Chr.31.81, de donde las oposiciones
ἀ., οὐκ ἀδίκημα μόνονD.21.104,
παρανόμημα, μᾶλλον δ' ἀ.Numen.24.30
•gener. cuando el criminal no es perseguido
ἀ. ἡμέτερον γίγνεταιnos hacemos culpables de impiedad Antipho 2.1.3,
ὑπονοεῖν γὰρ ἄρχομαι ... τἀσέβημα τὸ γεγονόςMen.Sam.493, en plu.
τὰ ἀσεβήματά μουLXX La.1.14, cf. 4.22.