1 de pers. sano y salvo, carente de daño ναίει ἀ. καὶ ἀγήραος ἤματα πάντα Hes.Th.955, cf. Fr.229.7, πέμπειν τέ μιν ... ἀπήμαντον Od.19.282, ἡμᾶς δὲ πάντας διετήρησ]εν ὁ θεὸς ἀπημάντους καὶ [ἀβ]λαβεῖς IStratonikeia 10.18 (Panamara I a.C.), ἀποκαταστῆσαι τούτους ἀπημάντους LXX 2Ma.12.25
•de abstr. de la vida humana sin penas, libre de daño ἀπήμαντον ἄγων βίοτον Pi.O.8.87, ἀπήμαντον † δ' οὐδέν ἐστιν ἐν αὐτοῖς† (sc. τοῖς ἀνθρώποις) Simon.21.3, ἔστω δ' ἀπήμαντον haya buena fortuna A.A.379
•de un árbol sano ἐλαία Lindos 2.498 (III/IV d.C.).

2 que no daña σθένος A.Supp.576, πνεῦμα LXX Sap.7.22
•inofensivo de culebras, Nic.Th.492.

3 adv. -ως inofensivamente, sin sufrir daño τὴν θάλασσαν ἀ. ὡς διὰ γῆς πορεύεσθαι Tz.ad Lyc.886.