ἀποτελεστικός, -ή, -όν
I
φιλοπονία ἕξις ἀ.Pl.Def.412c,
θερμασίαιPlu.2.652a,
τέχνηSch.D.T.119.34,
τέχναιSch.D.T.122.36
•c. gen.
ῥεύματος πνεύματοςEpicur.Ep.[2] 53,
πυρόςEpicur.Ep.[3] 101,
μεγέθων καὶ ποιοτήτωνChrysipp.Stoic.2.149,
τῶν μεγίστων συμφορῶνPolystr.Contempt.33.1,
τῶν μυούρων ... σφυγμῶνGal.9.65.
2 producido por c. gen.
τὸ κακὸν ... πρακτικῆς ἀνθρωπίνης ἐνεργείας ἀποτελεστικόνEpiph.Const.Haer.66.15 (p.39.7).
3 definitivo, final
ἀποχῆPTeb.397.25 (II d.C.)
•gram.
σύνδεσμος ἀ.conjunción final Posidon.45, A.D.Synt.265.27,
ἔγκλισιςSch.D.T.245.17.
II adv. -ῶς
1 gram. con sentido final A.D.Synt.268.28.
2 completamente, mundus hic factus est apotelesticos a Deo Iren.Lugd.Haer.2.28.3.