ἀποτελεστικός, -ή, -όν


I 1productivo, productor φιλοπονία ἕξις ἀ. Pl.Def.412c, θερμασίαι Plu.2.652a, τέχνη Sch.D.T.119.34, τέχναι Sch.D.T.122.36
c. gen. ῥεύματος πνεύματος Epicur.Ep.[2] 53, πυρός Epicur.Ep.[3] 101, μεγέθων καὶ ποιοτήτων Chrysipp.Stoic.2.149, τῶν μεγίστων συμφορῶν Polystr.Contempt.33.1, τῶν μυούρων ... σφυγμῶν Gal.9.65.

2 producido por c. gen. τὸ κακὸν ... πρακτικῆς ἀνθρωπίνης ἐνεργείας ἀποτελεστικόν Epiph.Const.Haer.66.15 (p.39.7).

3 definitivo, final ἀποχῆ PTeb.397.25 (II d.C.)
gram. σύνδεσμος ἀ. conjunción final Posidon.45, A.D.Synt.265.27, ἔγκλισις Sch.D.T.245.17.

II adv. -ῶς

1 gram. con sentido final A.D.Synt.268.28.

2 completamente, mundus hic factus est apotelesticos a Deo Iren.Lugd.Haer.2.28.3.