ἀποστέλλω
• Morfología: [perf. ind. 2a pers. sg. ἀπέσταλκες BGU 1141.29 (I a.C.), 1a plu. dór. ἀπεστάλκαμες REG 101.1988.16.90 (Janto III a.C.), 3a plu. ἀπέσταλκαν Act.Ap.16.36, part. perf. gen. ἀφεσταλκότος IMylasa 101.15 (heleníst.)]
I tr. mandar fuera, enviar
1 solo c. ac. de pers. mandar, enviar
τίς σ' ἀπέστειλεν βροτῶνS.El.669, cf. E.Hec.731,
Ἱππομέδοντ'S.OC 1317,
ἡμᾶςTh.1.32, cf. 6.65,
ἄνδραςHdt.1.152, cf. BGU l.c., POxy.2732.7, 8, 10 (VI d.C.), en v. pas.
ὡς ἀπεστάληdesde que fue enviado S.OT 115,
φυγὰς ἀποσταλείςhabiendo sido enviado al exilio E.Ph.319,
ὧν ἀπεστάλην ὕποE.Ph.292, cf. Hel.1525
•esp. de mensajeros, embajadores, etc.
τοὺς ἀγγέλουςX.An.2.1.5,
ἀποστόλουςD.7.16, cf. 18.80,
βιβλιαφόρονD.S.19.11,
οἰκιστάςArist.Pol.1306b31
•particular. en sent. judeo-crist., Dios a los ángeles
ὁ Ὑιὸς τοῦ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦEu.Matt.13.41, cf. LXX Ge.24.40,
δύο τῶν μαθητῶν αὐτοῦEu.Marc.11.1, cf. LXX Io.2.1
•de cosas, esp. fuerzas, objetos, etc. mandar fuera, despachar
ἱππεῖς ἀντὶ πεζῶνIAE 23.4.105,
δέκα ναῦςD.3.5,
τὰς ἐννέα μνᾶςDiog.Oen.123.3.7,
τὰ γράμματαD.56.10,
ἐπιστολάςPSarap.89.5 (II d.C.), cf. 84a.1.13 (II d.C.), Hierocl.Facet.17
•emitir, expresar
τὴν γνώμηνD.7.19,
τὸν (φθόγγον) δὲ τοῦ μ̅Aristid.Quint.44.2
•dictar
πρόσταγμαPLips.64.42 (IV d.C.)
•usos fig. expulsar, desterrar
τὰ δὲ δίκαια καὶ τὰ χρήστ'S.Ph.450
•despedir, decir adiós
ἐγὼ δ' ἀποστέλλουσα τροφίμηνMen.Dysc.883,
δόξαν ... ἀποστέλλειda la impresión Ael.NA 1.15, de un animal
τοὺς ... ὀφθαλμοὺς ἀποστέλλειν κυανοῦ χρόανque sus ojos despiden un tono azul oscuro Ael.NA 4.52
•abs. enviar un destacamento
ἀποστείλας ἀνεῖλεν πάντας τοὺς παῖδαςhabiendo enviado un destacamento hizo matar a todos los niños, Eu.Matt.2.16.
2 c. ac. y mención del destino
a) c. ac. y dat. enviar, mandar
δέκα ναῦς αὐτοῖςTh.1.45,
αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶνEu.Matt.22.16, cf. Act.Ap.28.28,
τοῖς μὲν ἐν Χερρονήσῳ χρήματαD.9.73, cf. Diog.Oen.123.2.4,
τῷ βασιλεῖ δῶραLXX 4Re.16.8,
τὴν ... τιμὴν ... μοιPOxy.2728.27 (III/IV d.C.), cf. 2729.19 (IV d.C.),
τὰ δὲ παρ' ἐμοὶ ὑπομνήματα ... σοιPl.Ep.359d,
τὴν διάλε[ξ]ιν ἐκείνην ... σοιDiog.Oen.64.4.1, cf. 64.2.6
•c. doble ac.
σε ... τὴν σύμβιόν μουPOxy.2731.10 (IV/V d.C.);
b) c. ac. y prep., c. εἰς:
σ' ἐς τὰ Τροίας πεδί'S.Ph.1297,
νιν εἰς ἌργοςE.IA 515, cf. Th.1.90, 4.50, D.56.9,
ἄγγελον ... ἐς τὴν πόλινTh.3.105,
τοὺς ... εἰς τὰς αὐτῶν πατρίδαςIsoc.11.7,
αὐτὸν εἰς οἶκονEu.Marc.8.26, cf. LXX 1Re.6.2, Le.16.10,
ὁ Θεὸς τὸν Ὑιὸν εἰς τὸν κόσμονEu.Io.3.17, cf. Philost.HE 2.5,
εἰς αὐτοὺς προφήτας καὶ ἀποστόλουςEu.Luc.11.49,
τὰ μὲν πλοῖα ... εἰς ΑἴγινανX.HG 5.1.23, cf. D.56.40,
ἐς ἀφανὲς χρῆμα ... ἀποικίηνHdt.4.150, cf. Pl.Lg.925b,
ἀπαρχὴν εἰς ΔελφοὺςArist.Fr.485, en v. pas.
ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος ... εἰς πόλινEu.Luc.1.26,
λειτουργικὰ πνεύματα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμεναEp.Hebr.1.14
•c. πρός:
τοὺς ἡμίσεας ... τοῦ στρατοπέδου πρὸς τὸν ΚιθαιρῶναHdt.9.51,
τὸν σκοπὸν πρὸς ναῦνS.Ph.125,
πρὸς τὸν Πέρσην πρέσβειςD.12.6, cf. LXX 1Ma.13.21,
σὲ πρὸς αὐτούςLXX Ge.37.13,
τὸν ἄνθρωπον πρὸς τὸν δεσπότηνPlu.2.91d, cf. POxy.2666.2.18 (IV d.C.), Eu.Matt.21.34, Eu.Marc.3.31,
τὸν προφήτην ... πρὸς αὐτόνI.AI 7.334,
ὅσα ἀπέστειλες πρός μεPLugd.Bat.13.18.33 (IV d.C.), cf. Arr.Epict.3.22.74
•emitir
ῥῆσιν ... πρὸς αὐτόνLXX 2Es.5.7
•en v. pas.
πρὸς σὲ ... ἀπεστάληνE.IT 1409,
πρεσβεία πρὸς οὐδὲν ἀπεσταλμένηD.18.23,
ὁ ἀποσταλεὶς δὲ πρὸς ... τὴν παρθένον ... ἄγγελος θεοῦIust.Phil.Apol.33.5,
πρὸς τὸν θεὸν εἰς Δελφοὺς ἀπεσταλμένοςPlu.2.150a
•c. παρά:
τὸν στρατὸν παρὰ τὸν ἈρισταγόρεαHdt.5.32, cf. 2.118,
παρὰ Ἄμμωνα ... ἄλλουςHdt.1.46
•c. ἐπί:
ἐπ' αὐτὸν τὴν ἀδελφεήνHdt.3.53, cf. 135,
τὸν ἀδελφὸν ... ἐπὶ τοῦτονD.53.7,
Ἀρτάβαζον ... ἐπὶ θάλασσανTh.1.129,
νέας ... ἐπὶ τὴν Λάκαιναν χώρηνHdt.7.235, cf. Th.1.57,
τὰς ἑκατὸν ... μνᾶς ... ἐπὶ τᾶν τῶν τεχνιτᾶν μίσθωσινIG 9(1).694.15 (Corcira II a.C.)
•abs.
ἀποστέλλει ὁ θεὸς ἐφ' ὑμᾶςDios manda a por vosotros (sc. la muerte), Pall.H.Laus.21.14
•en v. pas.
ἐπὶ τοῦτο ἀπεστάληνEu.Luc.4.43
•usos tardíos c. ἐν y ἀνά:
σε ... ἐν ὁδῷLXX 1Re.15.18,
ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκωνEu.Matt.10.16, cf. Eu.Luc.10.3,
ἀνὰ μέσον αὐτῶνLXX Ie.32.16;
c) c. inf. o part. c. valor final
τοὺς ἡμετέρους ἀδελφοὺς ... πολεμῆσαιOGI 200.8 (Nubia IV d.C.), en v. pas.
ἄνδρα τόνδε ... ἀπεστάλην πείσων ἕπεσθαιfui comisionado para convencer a este hombre a que me siguiera S.OC 735;
d) c. adv.
παῖδα ... δεῦρ'E.IA 362,
δεῦρ' ... τὸν γόμονD.56.24
•
πρεσβείαν ὀπίσω αὐτοῦEu.Luc.19.14,
ἔμπροσθεν ἐκείνουEu.Io.3.28, cf. LXX Ge.45.5, en v. pas.
σὺ δεῦρο πρὸς βίαν ἀπεστάλης;E.Cyc.111,
ἐκ τοῦ Ἑλλησπόντου ἀπεστάλη οἴκαδεD.50.24.
3 c. ac. y gen. de origen alejar
φίλους γέροντά τε ... τῆσδε ... χθονόςE.Cyc.468,
στρατὸν ... ἔξω τῆσδ' ... χθονόςE.Ph.485, cf. Eu.Marc.5.10,
ἐξ ὀμμάτων δάμαρτ' ἀποστεῖλαιalejar de mí a mi mujer E.IA 743
•expulsar, desterrar
μή μ' ἄτιμον τῆσδε ἀποστείλητε γῆςS.El.71,
τίνος μ' ἕκατι γῆς ἀποστέλλεις;E.Med.281, cf. 934, E.Hel.1280,
πατέρ' ... χθονόςE.Ph.16.44,
αὐτὴν (τὴν ποίησιν) ἐκ τῆς πόλεωςPl.R.607b, en v. pas.
ὡς ἀποστέλλησθε γῆςpara que seáis llevados lejos de esta tierra E.Tr.1268,
μὴ ... ἐκ τῶνδ' ... δωμάτων ἀποσταλῇE.Andr.809,
ἐκ δὲ Ἀρκαδίας μισθοφόροι ... ἀποσταλέντεςTh.7.58
•apartar, quitar
ἀπὸ τῶν γαστέρων θαἰμάτι' ἀποστέλλονταςAr.Lys.1084
•arrebatar en v. pas.
δόμων πῶς τῶν ἐμῶν ἀπεστάλης;¿cómo fuiste arrebatada de mi palacio? E.Hel.660, cf.
ἀποσταλέντων· ἀποσπασθέντωνHsch.
II intr. retirarse
ἀποστέλλειν τὴν θάλασσανde un maremoto, Th.3.89
•irse c. indicación de lugar
οἴκαδ' ἀπέστελλον εἰς τὴν ΜασσαλίανD.32.5
•en v. med. marcharse
ἀποστέλλου χθονόςabandona tú esta tierra E.Supp.582,
ὅταν ἀποστέλλωνται ἐκ τῶν ἐμπορίωνD.34.28.