ἀποστείχω
• Morfología: [aor. ind. ἀπέστιχον Od.12.333, A.R.4.686, imperat. ἀπόστιχε Il.1.522]


irse, marcharse, retirarse οἴκαδ' Od.11.132, 23.279, εἴσω S.Tr.693, ἄψορρον A.R.l.c., ἀνὰ νῆσον Od.12.143, 333, ἐς νύκτ' ἀποστείχοντος ἡλίου A.Supp.769, cf. Il.l.c., A.R.2.6, Call.SHell.265.18, AP 14.74
fig. morir ἓξ μὲν ἄγων λυκάβαντας ἀπέστιχον IParion 52.17 (II d.C.).