ἀποστείχω
• Morfología: [aor. ind. ἀπέστιχον Od.12.333, A.R.4.686, imperat. ἀπόστιχε Il.1.522]
irse, marcharse, retirarse
οἴκαδ'Od.11.132, 23.279,
εἴσωS.Tr.693,
ἄψορρονA.R.l.c.,
ἀνὰ νῆσονOd.12.143, 333,
ἐς νύκτ' ἀποστείχοντος ἡλίουA.Supp.769, cf. Il.l.c., A.R.2.6, Call.SHell.265.18, AP 14.74
•fig. morir
ἓξ μὲν ἄγων λυκάβαντας ἀπέστιχονIParion 52.17 (II d.C.).