I 1espantar, ahuyentar anim. τὰς κύνας Ps.Hdt.Vit.Hom.21, Ast.Am.Hom.3.9.1, μυίας D.C.74.4.3, πετεινά LXX Si.22.20, cf. De.28.26, Ie.7.33
•pers., cóm. τοὺς ῥήτορας Ar.Eq.60, ὑμᾶς el coro de avispas, Ar.V.460
•alejar de sí βασκανίαν Aristaenet.2.14.1
•en contratos rechazar a un posible demandante
•recusar πάντα ἄνθρωπον ἐπελευσόμενον κατὰ σοῦ PMasp.167.59 (VI d.C.), cf. PLond.1015.9 (VI d.C.), PMonac.13.59 (VI d.C.)
•enviar a uno a un trabajo
•destinar με εἰς τὴν διώρυγα καὶ εἰς τὸ χῶμα SB 11240.14 (VI/VII d.C.)
•quitar ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν τὰ λυποῦντα X.Eq.5.6, tb. en v. med. ὅπως ... ἀποσοβῆται ὁ ἵππος τὰ λυποῦντα X.Eq.5.7.

2 fig. desterrar, evitar τὸν γέλων Ar.Ra.45
•privar τῆς πρὸς τούτους ὁμιλίας Plu.2.11d.

II intr.

1 largarse, escaparse οὐκ ἀποσοβήσεις; Ar.Au.1258, cf. Men.Fr.826
• εἰς τὸ ἄστυ Luc.Nau.4, παρ' αὐτήν Luc.Pr.Im.29.

2 en v. med.-pas. alarmarse ἀπεσοβήθησαν ταῖς διανοίαις Plb.30.5.16.