ἀπομύσσω
• Alolema(s): át. -ττω X.Cyr.1.2.16
• Morfología: [part. aor. pas. ἀπομυγέντες Luc.DMort.16.3]
I en v. med.
1 c. ac. int. destilar por la nariz, moquear
οἱ ἄνθρωποι ... ἀπομύσσονται φλεγματωδέστατον τοῦ μὲν χειμῶνοςHp.Nat.Hom.7,
ὑδατώδη ἀπομύττεσθονArist.Pr.897a31.
2 sonarse, limpiarse los mocos abs.
ἀπομυξάμενος ... μου πρὸς τὴν κεφαλὴν ἀποψῶAr.Eq.910,
αἰσχρὸν ... ἐστι Πέρσαις ... τὸ ἀπομύττεσθαιX.Cyr.l.c.,
ἐσθίων ἀπομύττεσθαι (el δυσχερής)Thphr.Char.19.4, cf. Arr.Epict.1.6.32,
κεφαλὴ ... οὔτ' ἀπομυσσομένηde una estatua AP 7.134
•c. dat. instrum.
βραχίονιPlu.2.631d,
ἀγκῶνιD.L.4.46.
3 fig. c. ac. hacer ascos, rechazar
τοὺς λόγουςHsch. glos. a ἀπέπτυσε λόγους.
II act.
1 limpiar los mocos
(τίτθη) σε ... οὐκ ἀπομύττει(tu nodriza) no te quita los mocos, e.d. no sabes nada Pl.R.343a,
ἀπομύξαι λύχνονlimpiar las velas, despabilar, Com.Adesp.847,
τῇ χειρὶ ... τὴν r9ῖν' ἀπομύσσεινAP 11.268,
σεαυτόνArr.Epict.1.6.30.
2 fig. engañar, burlar, dejar con tres palmos de narices
τινες τῶν κωμικῶν τὸ ἐπὶ κέρδει ἐξαπατᾶν ἀπομύττειν εἶπονPoll.2.78, cf. Com.Adesp.274.8Au., Hsch., Phot.α 2579, en v. pas.
γέρων ἀπεπέμυκτ' ἄθλιοςel desgraciado viejo se ha quedado con tres palmos de narices Men.Fr.427, cf. Luc.DMort.l.c.