ἀποκολλάω


1 deshacer, despegar εἰ ... ἰσχυρότερόν τε εἴη ὃ ἀποκολλᾶται Gal.18(1).481
en v. med.-pas. ἀποκολλήθητι ἐκ τοῦ τόπου dicho de una esfinge en relieve A.Andr.et Matt.13
fig. caerse a pedazos τό γε σῶμα διαλυόμενον ἤδη καὶ ἀποκολλώμενον Eun.Hist.69.2.

2 arrancar τῶν πλευρῶν τὴν ἐπιπολήν Eust.854.33.