ἀποκολλάω
1 deshacer, despegar
εἰ ... ἰσχυρότερόν τε εἴη ὃ ἀποκολλᾶταιGal.18(1).481
•en v. med.-pas.
ἀποκολλήθητι ἐκ τοῦ τόπουdicho de una esfinge en relieve A.Andr.et Matt.13
•fig. caerse a pedazos
τό γε σῶμα διαλυόμενον ἤδη καὶ ἀποκολλώμενονEun.Hist.69.2.
2 arrancar
τῶν πλευρῶν τὴν ἐπιπολήνEust.854.33.